Το πρόβλημα υπογεννητικότητας στον Οικουμενικό Ελληνισμό.

by | Dec 7, 2024 | Editorial and Analysis, NP Exclusive

BREAKING News

ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΜΑΛΑΣΠΙΝΑ

Είναι γεγονός ότι η Ελλάδα αντιμετωπίζει έντονο πρόβλημα υπογεννητικότητας, με τα στατιστικά στοιχεία να παρουσιάζουν τις γεννήσεις φέτος  μειωμένες κατά 10,31% σε σχέση με την προηγούμενη χρονιά (2023), ενώ από τότε που τηρούνται επίσημα και έγκυρα στατιστικά στοιχεία, καταγράφηκαν λιγότερες από 80.000 γεννήσεις ετησίως στην Ελλάδα.

Από την άλλη πλευρά,  το brain Drain ήλθε να  «πριμοδοτήσει» το πρόβλημα καθώς η μαζική ροή νέων ανθρώπων στο εξωτερικό την περίοδο της Πανδημίας του Κορωνοϊού αποστέρησε από την πατρίδα χιλιάδες νέες και νέους που υπό συνθήκες ζευγαρώματος θα είχαν προοπτική να τεκνοποιήσουν και τα παιδιά τους να καταγραφούν στα Ελληνικά Δημοτολόγια και όχι στα αντίστοιχα δημοτολόγια των χωρών υποδοχής.

Το ίδιο πρόβλημα, με διαφορετική μορφολογία  και αιτιολογία καταγράφεται και στον εκτός συνόρων Ελληνισμό, το άλλο ήμισυ (;)  του Οικουμενικού Ελληνισμού. Που αν και αυξήθηκε την τελευταία πενταετία τουλάχιστον κατά μισό εκατομμύριο Έλληνες μετανάστες, εντούτοις κάτι οι ιδιαίτερες συνθήκες της ξενιτιάς, κάτι η βιοπάλη της επιβίωσης, το να συναντήσεις ομογενειακές οικογένειες με πέντε και έξι μέλη είναι σπάνιο φαινόμενο.

Παράλληλα, η ομογένεια βρίσκεται αντιμέτωπη και με ένα άλλο πρόβλημα, εκείνο των μικτών γάμων. Αυτό παρά και το γεγονός ότι δεν έχει αποδειχτεί στατιστικά πως οι μικτοί γάμοι  είναι υπεύθυνοι για τις ολιγομελείς οικογένειες  της ομογένειας ή για την συρρίκνωση του αριθμού των ομογενών. Το αντίθετο, μάλιστα.  Θα τολμούσαμε να ισχυριστούμε πως  κάτι τέτοιο υποκρύπτει πρόχειρο συμπέρασμα.

Ερευνώντας κανείς το ζήτημα των μικτών γάμων καταλήγει στο πιστέψει ότι  όχι μόνο οι μικτοί γάμοι δεν είναι υπεύθυνοι για τις περιορισμένες εγγραφές νέων Ελλήνων στα Δημοτολόγια, αλλά, απεναντίας, προσθέτουν και νέα  ετερογενή μέλη στον ομογενειακό (ελληνικό) πληθυσμό. Και το εξηγούμε:

  1. Οι γεννήσεις στα νέα ζευγάρια των ομογενών π.χ. στις ΗΠΑ, όταν και τα δύο μέλη της οικογένειας είναι Έλληνες,  είναι κοντά στο ποσοστό γονιμότητας στις ΗΠΑ που είναι 1,87 παιδιά ανά γυναίκα και που είναι κάτω του απαραιτήτου ορίου για επιβίωση μιας κουλτούρας που είναι 2,1.
  2. Στους μικτούς γάμους, όταν η γυναίκα είναι Ελληνίδα, τα παιδιά της κατά κανόνα ακολουθούν τη μητέρα στη μητρική γλώσσα και στην Εκκλησία.
  3. Όταν ο σύζυγος είναι αλλοεθνής, Καθολικός ή άλλων δογμάτων προσελκύεται συχνά από την ελληνική κουλτούρα και καθίσταται φιλέλληνας, ενώ σπανιότερα φτάνει κι αυτός σε Ελληνορθόδοξη Εκκλησία. Κάτι που δεν συμβαίνει με τις Ελληνίδες συζύγους που στην συντριπτική τους πλειοψηφία αρνούνται να ασπασθούν ξένα δόγματα ή να κάνουν τα παιδιά τους αλλόθρησκους..
  4. Όταν ο σύζυγος είναι Έλληνας και η γυναίκα αλλοεθνής, τότε η επικράτηση στην -οικογένεια των ελληνικών εθίμων και των θρησκευτικών παραδόσεων είναι μεν πιο δύσκολη, όχι, όμως και αδύνατη. Ιδιαίτερα δε, εάν ο Έλληνας σύζυγος έχει οικογενειακό ή φιλικό περιβάλλον πλησίον του με το οποίο το ζευγάρι διατηρεί στενή επικοινωνία.

Χαρακτηριστικά είναι τα λόγια της Διευθύντριας των σχολείων της Ελληνικής Κοινότητας Μελβούρνης κας. Μαρίας Μπακαλίδου, η οποία  σχετικά πρόσφατα μίλησε στη Φωνή της Ελλάδας”. Είπε: «Είναι πραγματικά συγκινητική η προσπάθεια που γίνεται από τους γονείς αλλά και τα παιδιά, που έρχονται μετά το αγγλόφωνο σχολείο που πηγαίνουν καθημερινά, στα σχολεία της κοινότητας για να διατηρήσουν την ελληνικότητά τους. Μιλάμε για παιδιά 3ης και 4ης γενιάς, πολλά εκ των οποίων είναι μεικτών γάμων, που μπορεί να μην έχουν επισκεφθεί ποτέ την Ελλάδα, και όμως έρχονται και επιμένουν για καθαρά συναισθηματικούς λόγους>.

Όπως άλλωστε αναφέρεται σε σχετική έρευνα οι παγκόσμιες στατιστικές, δείχνουν ότι ιδιαίτερα μετά τον μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο ο αριθμός των ατόμων που παντρεύονται με ξένους (άλλης εθνικότητας, άλλης μητρικής γλώσσας κτλ.) αυξάνεται συνεχώς.

Εδώ, βασικό ρόλο παίζει και η Ορθόδοξος Εκκλησία η οποία σε περιπτώσεις μικτών γάμων καταβάλει προσπάθειες (κάποτε και ακραίες) προκειμένου τα τέκνα ενός τέτοιου γάμου να βαπτισθούν χριστιανοί ορθόδοξοι.

Ενδεχομένως,  αυτό που τελικά υπερτερεί στους μικτούς γάμους ίσως να είναι το γεγονός ότι η επαφή με δύο πολιτισμούς, δύο γλωσσικά – εννοιολογικά συστήματα κτλ. είναι ένα πολύ θετικό στοιχείο στην πορεία της κοινωνικοποίησης   (π.χ. μεγαλύτερη ευρύτητα πνεύματος κτλ.).

Εν κατακλείδι, η Ελλάδα έχει πρόβλημα υπογεννητικότητας.  Σ΄ αυτό  εκτός από υποκειμενικές (επιλογή του ζεύγους για ένα το πολύ δύο παιδιά)  συμβάλουν και αντικειμενικές συνθήκες (ακρίβεια ζωής, πολύωρη εργασία κλπ.). Έτσι, οικογένειες με πέντε και έξι παιδιά που κάποτε ήταν ένα όχι παράδοξο γεγονός, σήμερα να αποτελεί σπάνια περίπτωση.  (Εδώ το Κράτος θα μπορούσε να συμβάλει με πραγματικά γενναίο επίδομα πολυτεκνίας, και όχι ψίχουλα).

Στην Ομογένεια, Ελληνική οικογένεια χωρίς Ελληνίδα μάνα, δεν θα μπορούσε να  δημιουργηθεί και να υπάρξει. Όπως χωρίς Έλληνες γιαγιά ή παππού, δύσκολα το παιδί ομογενών θα μάθαινε ελληνικά, έστω μόνο να τα μιλάει.

Ωστόσο, και στους μικτούς γάμους όταν η σύζυγος είναι Ελληνίδα, συμβάλει στην αύξηση του ομογενειακού πληθυσμού και στη δημιουργία Φιλελλήνων.

Απομένει στο Ελληνικό Κράτος να αποφασίσει να αντιμετωπίσει το Πρόβλημα  της υπογεννητικότητας, τουλάχιστον μέσα στην Ελλάδα,  με θαρραλέα μέτρα, κοινωνικά, οικονομικά, θεσμικά.

Ο Οικουμενικός Ελληνισμός έρχεται από πολύ μακριά για να τον δούμε στις μέρες μας να συρρικνώνεται!..

 

 

ΧΡΗΣΤΟΥ ΜΑΛΑΣΠΙΝΑ

The views and opinions expressed in this article are those of the authors and do not necessarily reflect the official policy or position of the Dynamis Media Group llc, NeaProini.gr or NeaProini.us. Any content provided by our authors and/or contributors are of their opinion and are not intended to malign any religion, ethnic group, club, organization, company, individual or anyone or anything.

Breaking News