By GEIR MOULSON Associated Press BERLIN (AP) — A driver drove a car into a labor union demonstration in central Munich on Thursday,...

Global News Through a Greek Lens
Global News Through a Greek Lens
ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΜΑΛΑΣΠΙΝΑ
«Εφαρμόζουμε μια σύγχρονη πολιτική για την ελληνική Διασπορά, με στόχο τη μεγαλύτερη ενδυνάμωση των δεσμών, προς όφελος της χώρας μας και ολόκληρου του Ελληνισμού», επιμένουν υψηλόβαθμοι κυβερνητικοί παράγοντες με κάθε ευκαιρία, καθώς αναμένουμε τη Γέννηση του Θεανθρώπου. Πόσα λάθη σε δύο μόλις αράδες!.. «Σύγχρονη πολιτική». «Ελληνική Διασπορά». «Με στόχο την ενδυνάμωση των δεσμών». «Προς όφελος της χώρας». «Και όλου του Ελληνισμού». Όλα λάθος!..
Και εξηγούμαστε: Η ενδυνάμωση των σχέσεων Αποδήμων Ελλήνων με την πατρίδα δεν είναι «στόχος» . Είναι αυτοσκοπός! Όπως και «το όφελος» «της χώρας» είναι λάθος να προπορεύεται των Αποδήμων. Αρκεί το «προς όφελος του Ελληνισμού». Και «ελληνική Διασπορά»… Όλος ο Ελληνισμός αποκαλείται Οικουμενικός Ελληνισμός. «Σύγχρονη πολιτική» με πολιτικά «μοτίβα» του 1900 μ.Χ.!
Κάνουμε την επισήμανση αυτή επειδή πιστεύουμε ότι όλα τα προβλήματα στις σχέσεις Ελλαδικών και Αποδήμων Ελλήνων προέρχονται από τους διαχωρισμούς αυτούς που ενυπάρχουν στη σκέψη των Ελλήνων Ιθυνόντων. Αποφασίσουμε για τους Απόδημους και τους Ομογενείς, χωρίς τους Απόδημους και τους Ομογενείς. Πράττουμε για τους Απόδημους και τους Ομογενείς , χωρίς τους Απόδημους και τους Ομογενείς. Τους Απόδημους και τους Ομογενείς τους θεωρούμε «διασπορά» και δεδομένους…
Αλλά οι Έλληνες μετανάστες καμία έχουν σχέση με τους πλούσιους εμπόρους που προ χιλιάδων ετών δημιουργούσαν χρυσοφόρες Ελληνικές αποικίες στις εσχατιές του κόσμου. «Από τα τέλη του 19ου αιώνα η ελληνική κοινωνία θα βρεθεί αντιμέτωπη με ένα κύμα ομαδικής μετανάστευσης κυρίως προς την Αμερική που δεν έχει σχέση με τις ανθηρές εμπορικές παροικίες του παρελθόντος» (Από το βιβλίο οι Ελληνοαμερικανοί του Μπάμπη Μαρκέτου). Μια μεγάλη αλήθεια.
Των Ελλήνων οι Κοινότητες στο εξωτερικό, τουλάχιστον από τον 19ο Αιώνα και εντεύθεν,, δημιουργούνται με δάκρυα, πόνο και με στερήσεις. Το 1907 έφθασαν στην Αμερική από την Ελλάδα στις ΗΠΑ περίπου 47.000 μετανάστες. Περισσότεροι από τους μισούς, είχαν στην τσέπη τους λιγότερα από 30 δολάρια! Που δεν αρκούσαν ούτε για ένα μήνα ζωής! Πολλοί, χιλιάδες απ΄ αυτούς, εστάλησαν άναυλα πίσω «για να μην γίνουν βάρος στους Αμερικανούς» καθώς ήταν χωρίς ιδιαίτερες επαγγελματικές δεξιότητες, χωρίς γνώση αγγλικών και δίχως έγγραφη «εγγύηση» οικονομικής στήριξης από κάποιο κάτοικο Αμερικής. (σ.σ. affidavit of support).
Φιλόνομοι, Φιλήσυχοι και εργατικοί, ρίχτηκαν με τα μούτρα στη δουλειά. Και τι δουλειές, στιλβωτήρια, εστιατόρια, σιδηροδρομικές γραμμές. Κι όμως, φιλόνομοι και εργατικοί, σε μικρό σχετικά χρονικό διάστημα μπόρεσαν να ορθοποδήσουν. Να προσαρμοσθούν. Έτσι, με τη σκληρή δουλειά και παρά τα πρώτα πενιχρά μεροκάματα, με το πείσμα, τη θέληση και την εργατικότητά τους πρόκοψαν. Με τα χρόνια με τις κάποιες τους οικονομίες έγιναν μπίζνεσμαν! Μικροπωλητές των δρόμων αρχικά, μαγαζάτορες και εστιάτορες στη συνέχεια.
Τίποτα δεν βρήκαν έτοιμο. Ούτε με την άφιξή τους σε αμερικανικό έδαφος άρχισαν να μαζεύουν σκόρπια δολάρια από τους δρόμους των μεγαλουπόλεων. Το γεγονός ότι το έμβασμα προς την οικογένεια που είχε μείνει πίσω στην πατρίδα άρχισε να «ρέει», κάποτε και από τους πρώτους κιόλας μήνες της μετανάστευσης, οφείλονταν αποκλειστικά στην έγνοια τους για τους δικούς τους ανθρώπους και όχι στο περίσσευμά τους. Αντίθετα, συχνά στερούνταν οι ίδιοι για να εξοικονομήσουν το «κάτι τις» που έστελναν στην πατρίδα όπου, όμως, μπροστά στην τότε ενδημική φτώχεια ήταν υπερπολύτιμο…
Έτσι, μπόρεσαν να κάνουν τα πρώτα τους τολμηρά βήματα οι Έλληνες μετανάστες στην Αμερική. Βήματα προς την κορυφή των σημερινών τους, κατακτήσεων. Έτσι μπήκαν στα Πανεπιστήμια, Έτσι έσπασαν τον πολιτικό τους αποκλεισμό. Μπήκαν στη Βουλή. Στη Γερουσία, Στον Λευκό Οίκο. Ανέβηκαν σε επίζηλες ηγετικές θέσεις σε μεγάλες εταιρίες. Έχτισαν περίλαμπρους Ναούς. Απέκτησαν μεγάλη οικονομική επιφάνεια. Δυναμισμό και …όνειρα!
Πολύς λόγος γίνεται για στους νέους μετανάστες της περιόδου των «Μνημονίων», και προαναγγέλλονται δράσεις ενημέρωσής τους «για τα θεσμοθετημένα κίνητρα επαναπατρισμού τους και επαγγελματικές ευκαιρίες που προσφέρει η σημερινή Ελλάδα». Συγγνώμη, όταν λέμε «η σημερινή Ελλάδα», εννοούμε ότι μέσα σε τέσσερα χρόνια (από το 2019) λύσαμε όλα τα προβλήματα μας; Έπειτα, τους ρώτησε κανείς εάν θέλουν να γυρίσουν πίσω; Τους ρώτησε κανείς με ποιες προϋποθέσεις θα γυρνούσαν; Αλλά είπαμε: στη γενέτειρα αποφασίζουμε για τους Απόδημους χωρίς τους Απόδημους…
Κι όμως, το Σύνταγμα της Ελλάδος, Άρθρο 108 γράφει πως: «Tο Kράτος μεριμνά για τη ζωή του απόδημου ελληνισμού και τη διατήρηση των δεσμών του με τη μητέρα Πατρίδα. Eπίσης μεριμνά για την παιδεία και την κοινωνική και επαγγελματική προαγωγή των Eλλήνων που εργάζονται έξω από την επικράτεια». Τι ειρωνεία!
Μόλις πρόσφατα εστάλη επιστολή του συλλόγου εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Μονάχου στο Υπουργείο Παιδείας προτείνοντας τη λήψη μέτρων για αποφευχθεί «η πλήρης απαξίωση» των ελληνόγλωσσων σχολείων… Και αντί να μεριμνούμε για «την κοινωνική και επαγγελματική προαγωγή των Eλλήνων που εργάζονται έξω από την επικράτεια» εμείς τους ζητούμε να επιστρέψουν στην πατρίδα έτσι, «στα τυφλά»!
Σε ό,τι αφορά το νέο «θριαμβευτικό» αφήγημα για την επιστολική ψήφο, ας μην το θεωρούν οι επαΐοντες ως το «πρώτο μεγάλο βήμα για την ισότιμη συμμετοχή των Ελλήνων του εξωτερικού στην πολιτική ζωή της χώρας μας». Η επιστολική ψήφος αποτελεί μία απλή «διευκόλυνση» του ψηφοφόρου και δεν του προσδίδει ιδιαίτερα δικαιώματα.
Αλλά, αλήθεια, πως θα είναι «ισότιμη» η συμμετοχή αποδήμων Ελλήνων Ψηφοφόρων με εκείνη των Ελλήνων ψηφοφόρων ακόμη και στην περίπτωση που τελικά, ήθελαν συμφωνήσουν τα κόμματα και καθιερωθεί και στις εθνικές εκλογές η επιστολική ψήφος;
Πώς θα είναι «ισότιμη» η συμμετοχή όταν οι Απόδημοι Έλληνες Ψηφοφόροι θα ψηφίζουν κόμματα στο Επικρατείας και δεν θα επιλέγουν τους βουλευτές που προτιμούν, όπως οι υπόλοιποι Έλληνες ψηφοφόροι;
Έτσι, αν και σε 15 μέρες εκπνέει το 2024 και εισερχόμαστε στο 2025, εντούτοις το μόνο που βλέπουμε, επί του παρόντος τουλάχιστον, από ελληνικής πλευράς, είναι η επανάληψη πολιτικών μοτίβων του 1900 και χαρακτηρισμούς των Αποδήμων Ελλήνων με ονοματολογία της τότε εποχής…
The views and opinions expressed in this article are those of the authors and do not necessarily reflect the official policy or position of the Dynamis Media Group llc, NeaProini.gr or NeaProini.us. Any content provided by our authors and/or contributors are of their opinion and are not intended to malign any religion, ethnic group, club, organization, company, individual or anyone or anything.