“Μετά τον ανασχηματισμό”

Toυ Σπύρου Κουβέλη, πρ. υφυπουργού Εξωτερικών

..και αφου περασαν λιγες μερες, ωστε να κατακαθισουν τα συναισθηματα και να μιλαμε και να γραφουμε ηρεμα και ωριμα, θελω με αυτα τα λιγα λογια να στειλω μερικα μηνυματα προς οσους ενδιαφερθουν να τα διαβασουν.

Πρωτα-πρωτα, θελω να ευχαριστησω ολους εκεινους που, ειτε ως φιλοι στο facebook, ειτε με ενα email ή μηνυμα στο γραφειο μου, ειτε με ενα τηλεφωνημα, στηριξαν τις προσπαθειες μου οσο ειχα κυβερνητικες αρμοδιοτητες. Οχι με κολακειες και γλυψιματα, αλλα με ειλικρινη διαλογο, επιβεβαιώνοντας τα σωστα, και κρινοντας τα ανεπαρκη. Σας ευχαριστώ όλους απο την καρδια μου.

Θελω ιδιαιτερα να ευχαριστησω τους πολιτες της Αθηνας, της περιφερειας μου. Ολους αυτους τους μηνες με τα συνεχη ταξιδια μου στο εξωτερικο ηταν πρακτικα αδυνατο να κρατησω επαφη μαζι τους. Ενοιωθα πολυ αβολα απεναντι στους 20,000 ανθρωπους που με εμπιστευθηκαν με την ψηφο τους, για να κανω κατι (και) για την πολη μας. Καθε φορα όμως που τους εβλεπα μου ελεγαν με χαμογελο «σε χασαμε βρε παιδι μου, αλλα κι εσυ εισαι ολη την ωρα καπου!» χωρις να με κατηγορουν γι αυτο. Θεωρω οτι τωρα, που δεν εχω πια κυβερνητικα καθηκοντα, εχω την ευκαιρια και την υποχρεωση να αποδειξω οτι πραγματικα με νοιαζει η Αθηνα και τα τεραστια προβληματα της, και θα το κανω.

Θελω ακόμα να πω μια κουβεντα για την πλειοψηφια των δημοσιογραφων, που (με εξαιρεσεις βεβαια, οι οποιες δυστυχως υπάρχουν παντα) υπηρξαν αντικειμενικοι και ντόμπροι απεναντι μου. Δε συνηθιζεται απεναντι σε κυβερνητικους, αλλα μου επετρεψαν κι εμενα να νοιωσω οχι συνηθισμενος, και τους ευχαριστώ γι αυτο.

Απο το Υπ. Εξωτερικών εφυγα νοιωθοντας ικανοποιημενος για τη δουλεια που καναμε. Με τους συνεργατες μου και τις υπηρεσιες αναδειξαμε σε μερικους μηνες την οικονομικη διπλωματια, που ηταν ο φτωχος συγγενης του υπουργειου, και η αλματωδης αυξηση των εξαγωγων μας δικαιωσε, στο μετρο που μας αναλογει. Ξεκινησαμε να βαλουμε σε ταξη και σειρα τα αναπτυξιακα. Δυστυχως δεν προλαβαμε να το ολοκληρώσουμε – ελπίζω όμως και πιστευω οτι οι επόμενοι ειναι σε θεση να το κάνουν. Ξαναζωντανεψαμε την περιβαλλοντικη και την ενεργειακη διπλωματία, τη συμμετοχη της Ελλαδας σε περιφερειακα δικτυα, και πολλά ακομα.

Πανω απ’όλα όμως, εφυγα περηφανος και συγκινημενος, γιατι την Παρασκευή με χαιρετουσαν υπαλληλοι απο τις διευθυνσεις με βουρκωμενα ματια. Τι αλλο να θελω; Τους ευχαριστώ.

Την Παρασκευη, μετα τον ανασχηματισμο, πολλοι με πηραν τηλεφωνο, μιλώντας μου σχεδον σα να ειχαμε πενθος. Εξηγησα σε ολους οτι καποιος που ειναι σε κυβερνητικη θεση, πρεπει παντα να ειναι ετοιμος να αποχωρησει. Αν θεωρει οτι δικαιωματικα ειναι εκει που ειναι, το πραγμα εχει αρχισει ηδη να στραβωνει. Ο Πρωθυπουργος παιρνει τις αποφασεις του, κι εμεις πρεπει να τις σεβαστουμε και να τον στηριξουμε, ειδικα τωρα που η Ελλαδα, η μονη χωρα που εχουμε, βρισκεται σε οριακο σημειο. Πρεπει ολοι μαζι να βαλουμε πλατη να σωθει η χωρα μας, αλλιως θα ειμαστε πια παντου ξενοι. Να απαιτησουμε, σαν πολιτικοι και σαν πολιτες, τις αλλαγες και τις μεταρρυθμισεις που χρειαζεται να γινουν, και οχι παλι αυτες που μας βολευουν. Για να γινει η Ελλαδα η χωρα που αξιζουμε. Για να γινουμε κι εμεις ανταξιοι της.

Θα συνεχισω να δουλευω, και για την Αθηνα και για την Ελλάδα, με ενταση, με κεφι και με αισιοδοξια, γιατι πιστευω οτι ολα ειναι στο χερι μας. Ζουμε σε ενα ευλογημενο τοπο που δεν του λειπει τιποτε. Αν αφησουμε στην ακρη τη γκρινια και συνεννοηθουμε μεταξυ μας, δε θα εχει κανεις περιθωριο να μας ανεβει στο σβερκο.

Θα τα λεμε συχνα τωρα. Σας ευχαριστώ όλους.