Πασαρέλα επωνύμων

Γράφει ο Γιάννης Λ. Πολίτης

Πότε η παρέα των 58 θα μετατραπεί από πασαρέλα επωνύμων σε πολιτική κίνηση; Όταν γίνουν 60. Δεν κάνω ευφυολόγημα. Κυριολεκτώ. Μόνο που τα δύο νέα μέλη θα πρέπει να είναι ένας άνεργος εργάτης και ένας κανονικός νοικοκύρης που κινδυνεύει με πλειστηριασμό το διαμέρισμά του στους Αμπελόκηπους. Τότε η κεντροαριστερά θα αρχίσει να συνομιλεί με τους κανονικούς ανθρώπους, οι οποίοι της έχουν γυρίσει περιφρονητικά την πλάτη. Διαφορετικά θα παραμείνει, όπως συμβαίνει με αυτές τις πρωτοβουλίες, μια ομάδα σοβαρών ανθρώπων – δε λέω – αλλά συστημικών και τακτοποιημένων είτε στα πανεπιστήμια είτε στους θώκους της εξουσίας στους οποίους έχουν καθήσει πολλές φορές.

Και επειδή η φτώχια στην πολιτική φέρνει γκρίνια, όσο αργούν να απευθυνθούν στη σιωπηρή πλειοψηφία, τόσο οι κακίες και οι «κατινιές» θα δίνουν και θα παίρνουν. Η ασυγκράτητη Μαρία Ρεπούση θα συνεχίσει να γράφει στο twitter αυτά που πάντα λέει χωρίς να σκέφτεται.  Οι «σημιτικοί» θα μαλώνουν με τους «παπαδημικούς» εάν ο νέος ηγέτης πρέπει να είναι ο 65χρονος Γιαννίτσης ή ο 45χρονος Παγουλάτος και ο Βενιζέλος με τον Κουβέλη θα καραδοκούν στη γωνία πότε θα καβαλήσουν τ’ άλογο που θα έχουν σελώσει κάποιοι άλλοι. Έτσι ποτέ δεν θα μάθουμε εάν οι 58 έγιναν 558 ή έφτασαν τους 3000 και κατάφεραν να στριμωχθούν σε ένα  θέατρο που χωρά 700, όπως λένε χαιρέκακα οι «παπανδρεϊκοί».