Σταθερότητα και ανασυγκρότηση

Σε έναν κόσμο που κλυδωνίζεται από ποικίλες πολιτικές και οικονομικές αναταράξεις, η σημασία της νομισματικής, αλλά και πολιτικής, σταθερότητας που προσφέρει η διασφάλιση της παραμονής μιας χώρας εντός της ευρωζώνης είναι προφανής. 

Οι περιπτώσεις της Ουκρανίας, που σπαράσσεται από εμφύλιες ταραχές, της Τουρκίας, που συγκλονίζεται από τα σκάνδαλα διαφθοράς κορυφαίων κρατικών αξιωματούχων ή της Βενεζουέλας, όπου αδειάζουν τα ράφια των σούπερ μάρκετ, αναδεικνύουν με τον πιο δραματικό τρόπο τη χαώδη διαφορά που υπάρχει ανάμεσα στο ευρώ, το οποίο ενισχύεται συνεχώς και με την επιστροφή κεφαλαίων από τις αναδυόμενες αγορές, και σε άλλα νομίσματα τρίτων χωρών που εμφανίζονταν από τον ΣΥΡΙΖΑ ως ευκαιρίες, αλλά αποδεικνύονται αποτυχημένα πειράματα.

Μέσα σε αυτό το διαρκώς μεταβαλλόμενο διεθνές πολιτικοοικονομικό περιβάλλον, είναι θετικό πλέον ότι η Ελλάδα, από «πειραματόζωο» της Ευρώπης και μεγαλύτερο θύμα των πιο ακραίων συνταγών δημοσιονομικής λιτότητας κατά τα τρία πρώτα χρόνια του Μνημονίου, μετατρέπεται σταδιακά τον τελευταίο χρόνο σε πυλώνα νομισματικής σταθερότητας, με την εδραίωση της θέσης της εντός της ευρωζώνης, αλλά και στο σημαντικότερο παράγοντα στη λεκάνη της Ανατολικής Μεσογείου σε ενεργειακό και γεωστρατηγικό επίπεδο.

Είναι ανάγκη, ωστόσο, τώρα που η χώρα μας έχει εισέλθει σε φάση σταθεροποίησης, να προχωρήσει με πιο γρήγορους ρυθμούς η παραγωγική ανασυγκρότηση. Με άλλα λόγια, είναι η ώρα να παράξει αποτελεσματικό έργο με βάση ένα εθνικό σχέδιο για την ανάπτυξη, το οποίο θα περιλαμβάνει τις απαιτούμενες διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις και τη διαμόρφωση ενός νέου οικονομικού, φορολογικού περιβάλλοντος που θα ενθαρρύνει την επιχειρηματικότητα, θα τονώνει την απασχόληση και θα ανακουφίζει τα νοικοκυριά από τα δυσανάλογα βάρη που επωμίστηκαν τα προηγούμενα χρόνια.

Υπό το πρίσμα αυτό, αποκτά ιδιαίτερη σημασία και η διατήρηση της πολιτικής σταθερότητας, την οποία εγγυάται σήμερα η κυβέρνηση του Αντώνη Σαμαρά. Η οποία έχει επιτύχει, αφενός να διασφαλίσει την παραμονή της χώρας στη ζώνη του ευρώ και, αφετέρου, να δημιουργήσει, χάρη στις θυσίες του ελληνικού λαού, πρωτογενές πλεόνασμα, το οποίο θα πρέπει να αναδιανεμηθεί στις πιο ευπαθείς ομάδες του πληθυσμού.

Στις επικείμενες ευρωεκλογές και περιφερειακές εκλογές το πολιτικό σκηνικό δεν φαίνεται ότι μπορεί να ανατραπεί, όχι μόνο γιατί οι επιλογές του ΣΥΡΙΖΑ αποπνέουν χαρακτηριστικά κόμματος του 4%, αλλά και επειδή δεν γίνεται να ανατραπούν τα δεδομένα που έχουν δημιουργηθεί στην πολιτική, οικονομική σταθερότητα και να ακυρωθούν οι θυσίες της κοινωνίας.

e-typos.com