Ένας παράλληλος κόσμος

Σοβαρευτείτε, κύριοι!

Tου Δημήτρη Παπακωνσταντίνου

Από τη μια ο Δραγασάκης με το παράλληλο τραπεζικό σύστημα, από την άλλη το παράλληλο πρόγραμμα με το οποίο κατάφερε η κυβέρνηση να γελοιοποιηθεί για τα ψίχουλα που υποσχόταν στην κοινωνία, κάπου χαθήκατε σε παράλληλους κόσμους και δρόμους σύντροφε Αλέξη. Για να μην θυμηθώ και το παράλληλο νόμισμα του Βαρουφάκη.

Επειδή καλώς ή κακώς, το κοινό συμφέρον επιβάλει να είναι σοβαρή η διακυβέρνηση της χώρας, πρέπει να ξυπνήσουν και να επανέλθουν σε αυτόν τον κόσμο, όσο είναι καιρός. Ο παράλληλος κόσμος τους, το παράλληλο σύμπαν του ΣΥΡΙΖΑ, υπάρχει μόνο στις θεωρητικές συζητήσεις στα πέριξ της πλατείας Κουμουνδούρου και οι αμπελοφιλοσοφίες δεν μπορεί να διατυπώνονται σε υπουργικά γραφεία. 

Αφήστε λοιπόν τα πολιτικά ατοπήματα και τις γκάφες και σοβαρευτείτε. Δεν είναι δυνατόν ακόμη και σήμερα, μετά από όσα έχετε διαπιστώσει περί του τι σημαίνει διαπραγμάτευση και συζήτηση με τους “θεσμούς”, να προωθείτε μη επαρκώς κοστολογημένα και αιτιολογημένα νομοσχέδια. Για οτιδήποτε. Εκτός βέβαια και αν ντρέπεστε κύριοι του ΣΥΡΙΖΑ για το κόστος των κοινωνικών μέτρων που προωθείτε και γι’ αυτό αποκρύπτετε την κοστολόγησή τους. 

Να είστε βέβαιοι ότι από τους “θεσμούς” θα τα περάσετε στο τέλος. Από την κοινωνία δεν ξέρω πώς θα τα καταφέρετε. Ο Αλέξης Τσίπρας, που έχει νιώσει στο πετσί του τι σημαίνει να σε στήνουν στη γωνία και να σε λιθοβολούν, από εκείνη την αλήστου μνήμης φαντάζομαι για τον ίδιο εμπειρία του περασμένου Ιουλίου, καλό θα είναι να υπενθυμίσει στα κυβερνητικά του στελέχη, ότι παιχνιδάκια και χαζομαρίτσες δεν περνάνε. Και ότι τα χαμόγελα που εισπράττουν υπάρχει ο κίνδυνος να πλατύνουν απότομα και να φανούν πίσω από τα χείλη οι κυνόδοντες. 

Εκτός και αν νομίζουν ότι με τους “θεσμούς” έχουν οτιδήποτε περισσότερο από μία λυκοφιλία. Όσο θα τους είναι χρήσιμοι, όσο θα μπορούν να περνούν τα σκληρά μέτρα χωρίς ιδιαίτερη πολιτική αναταραχή, θα εισπράττουν χαμόγελα και φιλικά χτυπήματα στην πλάτη. Στην πρώτη στραβή όμως τα πράγματα θα αλλάξουν δραματικά. Αν δεν το έχουν καταλάβει αυτό Αλέξη, κοίτα να τους το εξηγήσεις όσο είναι ακόμα καιρός. 

Θα πείτε ίσως, και τι σε νοιάζει αν θα το καταλάβουν ή όχι, αν θα βγουν από το παράλληλο σύμπαν στο οποίο ζουν; Με νοιάζει όπως πρέπει να μας νοιάζει όλους, γιατί πολύ απλά, εκείνοι κυβερνούν. Εκείνοι έχουν και το μαχαίρι και το καρπούζι. Οι δικές τους αποφάσεις καθοδηγούν και καθορίζουν το μέλλον της χώρας, επηρεάζουν την οικονομία και την κοινωνία, διαμορφώνουν το μέλλον το δικό μας και των παιδιών μας. Γιατί οι αποφάσεις που σήμερα λαμβάνονται έχουν μακροπρόθεσμη επίδραση. 

Και από τη στιγμή που δεν φαίνεται κάτι άλλο στον ορίζοντα, μάλλον με τον Αλέξη θα την βγάλουμε προς το παρόν. Α, ξέχασα, έχει και εκλογές η Νέα Δημοκρατία. Με συγχωρείτε, παράληψή μου. Οπότε μπορούμε να ελπίζουμε ότι ο νέος αρχηγός θα προκαλέσει κύματα εθνικών και πολιτικών αντανακλαστικών στην κοινωνία και θα ηγηθεί της πορείας προς την ανατροπή της σημερινής κατάστασης και την αποκατάσταση της αξιοπρέπειας των πολιτών. Με ιδέες, πλάνο και προτάσεις για έξοδο από το σπιράλ της ύφεσης και την επιστροφή στην ανάπτυξη και την ανάκαμψη. 

ΟΚ, αν αυτό είναι που θα προκύψει από τις εκλογές στη Νέα Δημοκρατία, εδώ θα είμαστε να φωνάξουμε όλοι “ζήτω”. Αλλά πολύ φοβάμαι ότι δεν θα προκύψει αυτό. Θα προκύψει ένας ακόμη λόγος για τον οποίο αυτή η παράταξη δεν μπορεί να προσφέρει πλέον ουσιαστικά στην κοινωνία. Στο χέρι του νέου αρχηγού είναι αν θα βρεθεί στη μία ή στην άλλη κατάσταση.