Ήγγικεν η ώρα

Η Ευρώπη αρχίζει να ξυπνά, η ώρα των αποφάσεων ήρθε!

Γράφει ο Δημήτρης Παπακωνσταντίνου,

Το ένα μετά το άλλο τα κράτη της ΕΕ λαμβάνουν μέτρα, με πιο εμβληματικό το πακέτο παρεμβάσεων «μαμούθ» 65 δισ. ευρώ που συμφώνησε να προωθήσει η Γερμανία. Η ελληνική πλευρά προβάλει εδώ και μήνες τον μηχανισμό που ήδη εφαρμόζει για την κάλυψη του επιπλέον κόστους στο ρεύμα, επιχειρηματολογώντας παράλληλα στην ΕΕ για την ανάγκη κοινής παρέμβασης, σε μία εξωγενή κρίση στο πρότυπο όσων εφαρμόσθηκαν στην περίοδο της πανδημίας. Γιατί πολύ απλά οι επιπτώσεις στην αγορά αλλά και στο χρέος από την ύφεση, την κοινωνική κρίση και τα «λουκέτα» που θα συνόδευαν μία μη παρέμβαση, θα ήταν πολύ πιο μεγάλες από το κόστος της ίδιας της παρέμβασης. Αυτό έδειξε άλλωστε και η – επιτυχής –  πολιτική των 43 δισ. ευρώ μέτρων στήριξης που ακολουθήθηκε την προηγούμενη τριετία για να αντιμετωπισθούν τα lockdown.

Θετικό είναι πως η φωνή της Ελλάδας ακούγεται. Οι ελληνικές προτάσεις για μεταρρύθμιση του μηχανισμού σύνδεσης των τιμών ρεύματος και αερίου, αλλά και επιβολής πλαφόν στο αέριο, είναι πλέον στο τραπέζι των διαβουλεύσεων της ΕΕ. Είναι μέρος των προτάσεων που συζητούνται σοβαρά ανά την Ευρώπη, η οποία επιχειρεί να πάρει αποφάσεις.

Η Ελλάδα όμως περιμένει τώρα την αντίδραση της Ευρώπης στην πράξη. Περιμένει να δει αν οι αποφάσεις των επόμενων ημερών θα οδηγήσουν σε επιπλέον δημοσιονομικό «χώρο» για μέτρα στήριξης. Για να διασφαλισθεί πώς και το πακέτο για το ρεύμα θα μπορεί να χρηματοδοτείται επαρκώς για όσους μήνες χρειασθεί και μέσα στο 2023, αλλά και πώς άλλες παρεμβάσεις στη θέρμανση, στις συγκοινωνίες και σε πολλές άλλες πληγές που προκαλεί η ακρίβεια θα μπορέσουν να γίνουν, μαζί με τη σταδιακή απαλλαγή από τα φορολογικά βάρη των μνημονίων.

Γιατί κανείς στην Ευρώπη δεν μπορεί πλέον να προβλέψει πότε θα πάψει να υφίσταται η κρίση και η ανάγκη για στήριξη. Όπως κανείς δεν μπορεί να επικαλείται ως λύση την προσαρμογή των αναγκών στη νέα πραγματικότητα, αφού αυτό που συμβαίνει είναι ένα βίαιο έκτακτο φαινόμενο, μία κρίση που απαιτεί μέτρα κάλυψης. Γιατί επίσης κανείς δεν μπορεί να «παίζει» με  την ανάγκη να διατηρηθεί το αίσθημα ασφάλειας στην κοινωνία και στον επιχειρηματικό κόσμο.

Η Ελλάδα αντέχει. Βγήκε από τα μνημόνια, ο τουρισμός, οι ξένες επενδύσεις και οι εξαγωγές ανακάμπτουν ταχύτατα. Οι δημοσιονομικοί στόχοι επιτυγχάνονται και με το παραπάνω. Το οικονομικό κλίμα συντηρείται, η ανεργία μειώνεται, αλλά, οι προκλήσεις που προκαλεί η ενεργειακή κρίση είναι και πολλές και μεγάλες. Είναι λοιπόν πολύ κρίσιμο τώρα που η Ευρώπη, επιτέλους, ξύπνησε να λάβει τις αποφάσεις που θα δώσουν σε όλα τα κράτη τη δυνατότητα να στηρίξουν ισχυρά και με ασφάλεια τους πολίτες και τις επιχειρήσεις τους.