Η σκανδαλώδης φιλοτουρκική στάση της ΒορειοΑτλαντικής συμμαχίας

Δέν δικαιολογοῦνται ὅμως κορυφαῖα στελέχη του νά ἐπιδεικνύουν σκανδαλωδῶς φιλοτουρκική στάση. Τό γνωρίζαμε ὅτι δέν μποροῦμε νά ἔχουμε καμμία ἐμπιστοσύνη πρός τόν γενικό γραμματέα τῆς Συμμαχίας Γένς Στόλτενμπεργκ, ὁ ὁποῖος δέν χάνει εὐκαιρία νά ἐκθειάζει τήν Τουρκία καί τόν Ἐρντογάν.

Ἀκόμη καί τώρα πού ὁ Τοῦρκος Πρόεδρος λαμβάνει θέση ἐκ διαμέτρου ἀντίθετη μέ τήν διακεκηρυγμένη πολιτική Συμμαχίας, ὁ Νορβηγός γενικός γραμματεύς σπεύδει νά τόν δικαιολογήσει.

«Ποτέ δέν εἶναι εὔκολο ὅταν ἔχουμε διαφορετικές ἀπόψεις ἐντός τῆς Συμμαχίας» εἶπε ὁ Στόλτενμπεργκ σέ συνέντευξή του σέ Γερμανικό Πρακτορεῖο, κατά τήν ὁποία ἀναφέρθηκε στήν Τουρκία, πού χαρακτήρισε τήν Χαμάς «ἀπελευθερωτική» ὀργάνωση, σέ ἀντίθεση πρός ὅλες τίς ἄλλες χῶρες-μέλη πού συμφωνοῦν ὅτι εἶναι τρομοκρατική.

Ὁ κ. Στόλτενμπεργκ ὅμως ὑποστηρίζει ὅτι ἡ διχογνωμία αὐτή «δέν ἐπηρεάζει μέ κάποιο τρόπο ὅ,τι κάνουμε ἤ δέν κάνουμε γιατί δέν ἔχουμε κάποιον ρόλο στή συγκεκριμένη σύγκρουση.» Τυπικῶς ἴσως, αὐτά πού λέγει ὁ Γένς Στόλτενμπεργκ εἶναι σωστά. Πάσχουν ὅμως ἐπί τῆς οὐσίας. Ἐδῶ δέν πρόκειται οὔτε γιά διμερές ζήτημα –ὅπως ὑποστηρίζει τό ΝΑΤΟ γιά τά ἑλληνο-τουρκικά– οὔτε γιά κάποιο ἥσσονος σημασίας ζήτημα.

Παρέχοντας στήριξη στήν Χαμάς, ὁ Τοῦρκος Πρόεδρος ἔρχεται σέ ἄμεση ἀντίθεση πρός τόν πυρῆνα τῆς ὑποστάσεως τοῦ ΝΑΤΟ.

Οὐδόλως ἐκπληττόμεθα βέβαια, δεδομένου ὅτι ἡ στήριξις τοῦ Στόλτενμπεργκ πρός τόν Ἐρντογάν εἶναι συνεχής. Ἀκόμη καί τήν ἀπόφασή του νά ἀντιταχθεῖ στήν ἔνταξη τῆς Σουηδίας στό ΝΑΤΟ, τήν εἶχε δικαιολογήσει ὁ γενικός γραμματεύς. Καί δέν ἦταν αὐτός βεβαίως πού ἄσκησε πιέσεις ὥστε νά «λογικευθεῖ» ἡ Τουρκία.

Τό ἐκπληκτικό εἶναι ὅτι αὐτός ὁ Γένς Στόλτενμπεργκ παραμένει στήν πολιτική ἡγεσία τῆς Ἀτλαντικῆς Συμμαχίας ἀπό τό 2014. Ἔκτοτε ἡ θητεία του ἔχει ἀνανεωθεῖ κατ’ ἐπανάληψιν, γεγονός τό ὁποῖο ἔχει ἐκτοπίσει ἀξιολόγους Εὐρωπαίους πολιτικούς πού θά ἔπρεπε νά τόν ἔχουν διαδεχθεῖ. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ὁ πρώην ὑπουργός ἀμύνης τῆς Βρεταννίας Μπέν Οὐάλλας.

Θά μποροῦσε βεβαίως νά σχολιάσει κάποιος ὅτι ἡ θέσις τοῦ γενικοῦ γραμματέως τοῦ ΝΑΤΟ εἶναι δευτερεύουσα. Ὁ πραγματικός ἡγέτης τῆς Συμμαχίας εἶναι ὁ Ἀνώτατος Διοικητής Συμμαχικῶν Δυνάμεων Εὐρώπης (SACEUR) πού εἶναι πάντα Ἀμερικανός στρατηγός. Αὐτό ὅμως ἔχει νά κάνει μέ τό ἐπιχειρησιακό σκέλος τοῦ ΝΑΤΟ. Πολιτικές ἀποφάσεις δέν λαμβάνει ὁ SACEUR. Καί τό ΝΑΤΟ εἶναι (ἐκ τῆς ἱδρυτικῆς του πράξεως) πολιτικός ὀργανισμός μέ ἰσχυρό στρατιωτικό πυρῆνα. Εἶναι δομημένο δηλαδή στά πρότυπα τῶν κρατῶν πού τό ἀπαρτίζουν. Στά ὁποῖα ὑφίσταται ὁ πολιτικός ἔλεγχος τῶν Ἐνόπλων Δυνάμεων μέ τούς ὑπουργούς Ἀμύνης νά προΐστανται τῆς στρατιωτικῆς ἡγεσίας καί νά χαράσσουν καί ἀσκοῦν ἀμυντική πολιτική. Καί ἐδῶ ὅμως μοναδική ἐξαίρεση ἀποτελεῖ ἡ Τουρκία, παρά τό γεγονός ὅτι τά τελευταῖα χρόνια διαφοροποίησε τήν νομοθεσία πού προηγουμένως ὅριζε πώς ὁ ἀρχηγός τῶν Ἐνόπλων Δυνάμεων προηγεῖται τοῦ ὑπουργοῦ Ἀμύνης. Ἡ νοοτροπία εἶναι ὅμως βαθειά ριζωμένη καί δέν ἀνατρέπεται μέ ἕνα νομοθέτημα.

Στό ΝΑΤΟ ὅμως τά πράγματα ἔπρεπε νά εἶναι διαφορετικά. Οἱ ἀρχές πού διέπουν τήν Συμμαχία πρέπει νά εἶναι σεβαστές ἀπό ὅλους. Ἀφήνοντας δέ κατά μέρος τά ἑλληνο-τουρκικά θά παρατηρήσουμε ὅτι ἡ Τουρκία εἶναι ἡ χώρα πού ἐπιτηδείως διαφωνεῖ διαρκῶς. Δέν εἶναι δηλαδή ἡ τοποθέτησίς της γιά τήν Χαμάς ἡ πρώτη παραφωνία τήν ὁποία προκαλεῖ. Τό γεγονός δέ, ὅτι τό ΝΑΤΟ τήν ἀνέχεται, συνιστᾶ διαλυτικό φαινόμενο. Καί τοῦτο εἶναι δεῖγμα προϊούσης παρακμῆς.