Media και κρίση

by | Oct 1, 2010 | Απόψεις

BREAKING News

mediaΤου Λουκά Γ. Κατσώνη

Πριν από περίπου ενάμιση χρόνο, ένας οδηγός ταξί μου είχε πει: «Φαντάσου ότι έχουμε δικτατορία και στην τηλεόραση υπάρχει μόνο η ΕΡΤ και η ΥΕΝΕΔ. Κανείς δεν θα μιλούσε για κρίση. Και δεν θα είχαμε κρίση. Για κοίτα γύρω σου; Βλέπεις κρίση;»

Είχε δίκιο. Τότε, τα τηλεοπτικά δελτία είχαν αποδυθεί σε έναν ακόμα ανηλεή αγώνα κινδυνολογίας και τρομοκράτησης των τηλεθεατών. Πριν ακόμα εμφανιστεί στην ελληνική οικονομία κανένα σοβαρό σημάδι κρίσης και ύφεσης, οι τόνοι από δελτίο σε δελτίο ανέβαιναν καθημερινά. Ο προφανής στόχος ήταν η τηλεθέαση. Δεύτερος στόχος ήταν η κυβέρνηση Καραμανλή διά μέσω του Γιώργου Αλογοσκούφη, ο οποίος υφίστατο ανηλεή κριτική για «ψύλλου πήδημα». Ακολούθησε και ο έντυπος Τύπος.

 

Εκείνη την περίοδο οι ανακρίβειες που ακούγονταν από τα χείλη των τηλεδημοσιογράφων γύρω από την οικονομία ήταν ανατριχιαστικές. Κανένας τους δεν ήταν οικονομολόγος. Ολοι, όμως, ήξεραν τι ήθελαν να πετύχουν μέσα από τα -όπως πάντα- σκηνοθετημένα τηλεοπτικά δελτία. Και το πέτυχαν. Ο Καραμανλής ενέδωσε στις πιέσεις των καναλιών και απομάκρυνε τον Αλογοσκούφη, ανέλαβε ο Παπαθανασίου, αλλά το παιχνίδι της ελληνικής οικονομίας είχε χαθεί.

Ο κόσμος φοβάται και καταναλώνει λιγότερο. Οι επιχειρήσεις είδαν μικρότερους τζίρους και σταμάτησαν τα όποια επενδυτικά σχέδια είχαν. Οι ελληνικές τράπεζες, παρότι τότε ήταν υγιέστατες, ήδη είχαν πρόβλημα να βρουν κεφάλαια στη διεθνή αγορά γιατί η διεθνής αγορά είχε τα χάλια της. Οχι η δική μας! Αρχισαν, λοιπόν, να σφίγγουν τις στρόφιγγες των δανείων.

Δόθηκε και η ευκαιρία στον Γιώργο Παπανδρέου να γίνει πρωθυπουργός. Και κάνει δύο τεράστια λάθη: Πρώτον, συντονίζεται με την κινδυνολογία των καναλιών και δηλώνει σε όλο τον κόσμο ότι «η χώρα βρίσκεται στο χείλος της αβύσσου». Δεύτερον, κατηγορεί τη ΝΔ ότι μαγείρευε τα οικονομικά στοιχεία και υπολογίζει το έλλειμμα στο 13,7% του ΑΕΠ. Ετσι, καταρρακώνει την όποια αξιοπιστία είχε απομείνει στη χώρα μας, εκνευρίζοντας τους πάντες εναντίον της Ελλάδας.

Στο μεταξύ, η ρευστότητα στην αγορά είχε γίνει ήδη προβληματική και οι επιχειρήσεις άρχισαν να κόβουν έξοδα. Τα πρώτα; Η διαφήμιση. Αμέσως μετά, το προσωπικό…

Τα τηλεοπτικά κανάλια -και οι εφημερίδες…- έπεσαν στην παγίδα που μόνα τους έστησαν. Προσπαθώντας με τις κραυγές να κερδίσουν πόντους στο μεταξύ τους ανταγωνισμό, μόχλευσαν ένα πρόβλημα που σήμερα θα ήταν μικρότερο και, τελικά, είδαν τα έσοδά τους να συρρικνώνονται δραματικά.

Καλά να πάθουν! Οπως τα ίδια αξίζουν σε αυτούς που επιμένουν να μην κινητοποιούν τις συνάψεις του εγκεφάλου τους και καταπίνουν αμάσητο το ενορχηστρωμένο μήνυμα της τηλεόρασης. Αυτή είναι η μεγαλύτερη κρίση στην Ελλάδα, και κρατάει ήδη χρόνια…

 

Breaking News