Δρ Ευστάθιος Αβρααμίδης
Στο τέλος θα ανησυχούμε κάθε φορά που ο Δ. Χριστόφιας κάνει δηλώσεις. Είπε λοιπόν για την ενταξιακή πορεία της Τουρκίας: « Αν πούμε ότι επειδή υπάρχουν δυσκολίες και αρνείται προς το παρόν η Τουρκία να προχωρήσει στην εφαρμογή των κριτηρίων της Κοπεγχάγης ή και των υποχρεώσεων της απέναντι στη Κύπρο, τότε, βέτο, τερματίζεται η πορεία της Τουρκίας – νομίζω ότι θα έχουμε απέναντι μας αν όχι 25, τότε τουλάχιστον 23-24 κράτη της ΕΕ να μας βάζουν στη γωνιά». Άρα, για να μη μπούμε τάχα στη γωνιά, δηλώνουμε στη Τουρκία από τώρα ότι δεν είναι ανάγκη να εφαρμόσει τις υποχρεώσεις της απέναντι στη Κύπρο.
Μετά από αυτή την εκπληκτική δήλωση έτρεχε ο συμπαθής κυβερνητικός εκπρόσωπος να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα – όμως το μήνυμα έφυγε και πήγε και στην Τουρκία και στην Ευρώπη. Αυτή είναι πρωτόγνωρη διπλωματία. Ακόμα κι αν αυτή θα είναι η πολιτική της πλευράς μας τον Δεκέμβρη δεν είναι σωστό να ανακοινωθεί από τώρα. Όμως ο Δ.Χριστόφιας μας συνήθισε να καίει πρόωρα τα διαπραγματευτικά χαρτιά του, να δίνει χωρίς να παίρνει τίποτε πέρα από τα συγχαρητήρια των ξένων για το «κλίμα».
Τι σημαίνουν λοιπόν αυτές οι δηλώσεις; Σημαίνουν ότι η Τουρκία θα αισθάνεται ελεύθερη να συμπεριφέρεται όπως μέχρι τώρα, αφού η Κύπρος αυτοαναιρέθηκε ως παίκτης της ενταξιακής της πορείας – το ίδιο και οι εδώ τοποτηρητές της κατοχής(Ταλάτ, Έρογλου). Σημαίνει επίσης ότι και οι ξένες χωρες δεν θα υπολογίζουν καθόλου τη Κύπρο η οποία είναι πια δεδομένη. Άλλη αρνητική επίπτωση των δηλώσεων αυτών του Δ.Χριστόφια είναι ότι στέλνεται το μήνυμα σε πιθανούς συμμάχους μας, σε χώρες δηλαδή που μπορούν και θέλουν να στριμώξουν την Τουρκία, ότι είμαστε μια αναξιόπιστη χώρα και ότι αν για παράδειγμα η Γαλλία ή η Αυστρία θελήσουν να καταγγείλουν ή να στριμώξουν τον κατακτητή μας, εμείς θα τον υποστηρίξουμε – καταλάβατε; Έτσι δεν θα έχουμε κανένα σύμμαχο στην ΕΕ – οι «σύμμαχοι» μας όπως φαίνεται, είναι η Αγγλία και η Σουηδία που μας περιτριγυρίζουν όπως οι λύκοι το θύμα. Όπως ξέρουμε πρόκειται για χώρες άκρως εχθρικές προς εμάς και φιλικές προς την Τουρκία, οι οποίες με τα χαμόγελα τους μας χλευάζουν και με το «ενδιαφέρον» τους χειραγωγούν τον Πρόεδρο. Τον επικροτούν για το «θάρρος» του και τις πρωτοβουλίες(;) του, επειδή ασκεί την πολιτική που εγκρίνουν, μια πολιτική που αφήνει ανενόχλητη την Τουρκία, επενδύει στον Ταλάτ και οδηγεί στο σχέδιο Αναν.
Από την άλλη είχαμε την παραδοχή της Χίλαρυ Κλίντον ότι το σχέδιο Αναν περιείχε στοιχεία απαράδεκτα για τους ελληνοκυπρίους και ότι η Αμερική προσπάθησε να το επιβάλει με διάφορους τρόπους. Εκείνοι οι πολιτικοί που ταυτίστηκαν με τους αμερικανούς και τους άγγλους στην προσπάθεια επιβολής του φρικτού σχεδίου δεν αισθάνθηκαν ντροπή από την δήλωση της Κλίντον; Δεν αισθάνθηκαν την ανάγκη να απολογηθούν ακόμα; Παρά μόνο με φαρισαϊκό στόμφο μας ταλαιπωρούν με τις απόψεις τους που κανένας δεν θεωρεί αξιόπιστες;
