Της Φοίβης Πετροπούλου
Τα ξημερώματα της περασμένης Κυριακής στην Πάτρα γύρω στις 6, μια μεγάλη φωτιά σκέπασε τον ουρανό στην παραλιακή οδό Ηρώων Πολυτεχνείου. Ο καπνός έκαιγε ανεξέλεγκτα τα πάντα μέσα στον καταυλισμό, όπου διέμεναν μετανάστες, στην πλειονότητα τους Αφγανοί. Έχει φτάσει το ύψος πενταόροφων πολυκατοικιών και οι γύρω κάτοικοι ανήσυχοι, καταφθάνουν στο σημείο να δουν τι συμβαίνει. Λίγο νωρίτερα είχε προηγηθεί η μερικώς κατεδάφιση των παραπετασμάτων από μπουλντόζες μετά την άφιξη του Αθανάσιου Νταβλούρου, Διοικητή Ασφάλειας Πατρών, μαζί με 100 αστυνομικούς και τέσσερις διμοιρίες. Η άδεια για την απομάκρυνση των μεταναστών είχε δοθεί από την Διεύθυνση Πολεοδομίας Νομαρχίας, αλλά η πρωτοβουλία «εφόδου» άνηκε στον κ. Νταβλούρο, όπως παραδέχτηκε κι ο ίδιος.
Οι μετανάστες, 150 στον αριθμό, στο άκουσμα ότι θα καταρρεύσει ο καταυλισμός και «να βγουν όλοι έξω», έτρεξαν προς την πλευρά που τους έδειξαν οι αστυνομικοί. Τα παιδάκια ακολουθούσαν κι αυτά άλλα τις οικογένειες τους κι άλλα όπου τους πήγαιναν οι αστυνομικοί. Η κατάσταση ήταν έκρυθμη, αλλά δεν υπήρξαν τραυματισμοί. Μια κάτοικος της περιοχής δηλώνει στον ανταποκριτή του BBC: « Είναι μια δικαίωση αυτό που γίνεται, επιτέλους θα φύγουν από δω ύστερα από 12 χρόνια ταλαιπωρίας. Δημιουργούσαν μεγάλο πρόβλημα…»
Ο Αθανάσιος Νταβλούρος, ο καθήν αρμόδιος για το συμβάν, μίλησε στο «ΘΕΜΑ» και σχολίασε όλους αυτούς που κάνουν λόγο για «βάρβαρη επιχείρηση».
Ο ίδιος ξεκαθαρίζει αρχικά «πως έχουν γίνει πάμπολες προσπάθειες στο παρελθόν να λυθεί το πρόβλημα». Μιλάει για «εξυγίανση»του χώρου, αφού αποτελούσε πληγή για την Πάτρα και της εικόνας της Ελλάδος γενικότερα. «Δεν διαμαρτύρονταν μόνο οι γείτονες για το πρόβλημα της περιοχής, που εγκυμονούσε πολλούς κινδύνους ως προς τα θέματα υγείας, αλλά ανησυχούσαν και για τα υψηλά επίπεδα εγκληματικότητας τελευταία. Είναι γνωστό εξάλλου σε όλους τους περιοίκους πως αυτοί οι άνθρωποι όχι μόνο ζούσαν σε άθλιες συνθήκες, αλλά διακινούσαν και ναρκωτικά», τονίζει. «Επρόκειτο δηλαδή για ένα «γκέτο», μια φατρία ξένη ως προ της πόλη. Το θέμα αυτό παλεύουμε να το λύσουμε πολλά χρόνια τώρα, είτε μέσα από μηνύσεις ιδιωτών, των κατόχων των οικοπέδων όπου είχαν καταλύσει, είτε με αποφάσεις των αρμόδιων φορέων, αλλά όπως πάντα η λύση κάπου «κολλούσε ή την κολλούσαν γραφειοκρατικά», λέει με παράπονο.
Ο κ. Νταβλούρος επισημαίνει πως δεν άνοιξε ούτε μύτη, επρόκειτο για τελείως ειρηνική διαδικασία, αφού όλοι οι μετανάστες υπάκουσαν στις κελεύσεις των αρχών να βγουν από τον καταυλισμό. Όσοι είχαν άδειες παραμονής οδηγήθηκαν προσωρινά σε ξενοδοχεία. Τα ανήλικα οδηγήθηκαν σε ειδικούς διαμορφωμένους χώρους για τα παιδιά. Όσοι είναι παράνομοι στη χώρα θα απελαθούν, μας πληροφόρησε ο κ. Νταβλούρος.
Εξηγεί πως η φωτιά που ξέσπασε, δεν ήταν τυχαία, ούτε από απροσεξία των αρχών όπως ακούστηκε, αλλά «από δύο Αφγανούς μετανάστες, όπου και συνελήφθησαν, οι οποίοι για αντίποινα και εις ένδειξη αντιδραστικότητας έβαλαν φωτιά σε μία γωνία στον κατακλυσμό, με αποτέλεσμα να εξαπλωθεί μέσα σε ελάχιστο χρόνο, λόγω των εύφλεκτων υλικών που υπήρχαν μέσα, (σ.σ.: φιάλες προπανίου) σε ολόκληρο τον καταυλισμό. Ό,τι απέμεινε ύστερα από τη φωτιά που κατασβήσαμε αμέσως ισοπεδώθηκε και στην συνέχεια απολυμάνθηκε το μέρος. Τώρα δεν θυμίζει τίποτα από καταυλισμό και το χάλι που ήταν πριν».
«Είμαστε χαρούμενοι για το αποτέλεσμα. Αλλά δεν είμαστε μόνο εμείς και οι κάτοικοι της πόλης, που είχαμε αγανακτήσει. Είναι και οι ίδιοι οι μετανάστες, γιατί κατάλαβαν ότι μπορούν να ζήσουν στοιχειωδώς ανθρώπινα, και όχι σε άθλιες συνθήκες σαν τα ζώα. Εδώ βρήκαμε και ναρκωτικές ουσίες μέσα στον καταυλισμό!».
Στο ερώτημα αν στο μέλλον μπορεί να στηθεί πάλι ένας παρόμοιος καταυλισμός από μετανάστες ο Διοικητής Ασφάλειας είναι κατηγορηματικός. «Δεν υπάρχει ούτε μία περίπτωση. Οι μετανάστες πλέον έχουν συνειδητοποιήσει πως η Πάτρα δεν αποτελεί τον επίγειο παράδεισο της λαθρομετανάστευσης. Έχουμε πάρει μέτρα. Στο λιμάνι και σε όλες τις θαλάσσιες περιοχές υπάρχει ισχυρή αστυνόμευση και γίνονται πια εντατικοί έλεγχοι». Όσον αφορά αυτούς που κάνουν λόγο για βάρβαρη επιχείρηση, απαντάει πως προφανώς δεν γνωρίζουν συνέβη εκείνη την ημέρα και τι έχει προηγηθεί όλα αυτά τα χρόνια, οι προειδοποιήσεις, οι συζητήσεις, η υπομονή…».
