Ο Καθηγητής και πρώην Πρύτανης του Παντείου Πανεπιστημίου Βασίλης Φίλιας ,με αφορμή τις πρόσφατες δηλώσεις του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας Δημήτρη Χριστόφια, μέ επιστολή την οποίαν μου έστειλε γιά το παρακάτω κείμενό (email) μου,έγραψε τά ακόλουθα:
” Στρατηγέ, αγαπητέ μου φίλε,
Σας γράφω νε αφορμή τό εξαίρετο κείμενό σας σχετικά με τις δηλώσεις Χριστόφια περί “εισβολής των δύο μητέρων πατρίδων ” στην Κύπρο.
Ομολογώ ότι μου έλειψε από το κείμενό σας ο τόσο επιτυχής χαρακτηρισμός του νυν Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας ως “Καταστρόφια”, που δυστυχώς επιβεβαιώνεται από την διετή παρουσία και δράση του.
Λάθη πολιτικά μπορεί να κάνει ο οιοσδήποτε , αλλά ένας στοιχειωδώς ευφυής άνθρωπος, πολύ περισσότερο ένας ηγέτης , διδάσκεται από αυτά και αλλάζει πορεία.
Το ερώτημα βέβαια είναι άν στην περίπτωση Χριστόφια πρόκειται απλά περί λαθών ή γιά κάτι πολύ βαθύτερο.
Το ερώτημα είναι εύλογο δεδομένου ότι στην πολιτική “συνδιαλλαγής’ που ακολούθησε δεν οδήγησε σε καμμία απολύτως επιτυχία , σε κανένα θετικό απτό αποτέλεσμα. Ούτε επί των ημερών τού “σοσιαλιστή” Ταλάτ, ούτε επί των ημερών Έρογλου.
Αντίθετα εισέπραξε σειρά προσβολών και ραπισμάτων ταπεινωτικών γιά τον κυπριακό ελληνισμό.
Απεδείχθη ένας νάνος της πολιτικής ανάξιος ως πρόεδρος και αρχηγός του ιστορικού ΑΚΕΛ. Απεκαλύφθη ταυτόχρονα ότι κινήθηκε χωρίς συγκεκριμένη σύλληψη του μέλλοντος και όραμα γιά τη λύση του Κυπριακού.
Σας είναι γνωστόν το άρθρον μου όπου παρομοίαζα τον Χριστόφια με τον Τσάμπερλεν. Υπάρχει όμως μία διαφορά : Ο Τσάμπερλεν στό βάθος τής σκέψης του βαυκαλιζόταν μέ τήν ιδέα τής συγκρότισης ενός αντισοβιετικού μετώπου μέ την συμμετοχή τής Γερμανίας καί τής Ιταλίας.
Ο Χριστόφιας μέ ποία ψευδαίσθηση βαυκαλίζεται; Ίσως μέ τήν αντίληψη μιάς συμφιλιωτικής “υπέρβασης”, η οποία μπορεί να επιτυχθεί μέ την φτωχοπροδρομική πολιτική πού ακολουθεί.
Μία πολιτική, η οποία ασφαλώς διά της τεθλασμένης επανέρχεται στή λογική τού σχεδίου Αννάν μέ κατάλληλη μεταμφίεση ασφαλώς.
Σέ κάθε περίπτωση τό πρόβλημα του είναι ότι ο συντριπτικός πλειοψηφικός πυρήνας τού κυπριακού ελληνισμού, πού υπάρχει πέρα καί πάνω από τά κόμματα, πού δέν είναι διατεθειμένος να δεχτεί έναν επονείδιστο καί καταστροφικό “συμβιβασμό”.
Αυτόν τόν πυρήνα , σέ τελευταία ανάλυση επιχειρεί νά υπονομεύσει με ταυτίσεις του τύπου “εισβολή των δύο μητέρων πατρίδων” καί άλλες ανιστόρητες αρλούμπες, πού κατά καιρούς εκπέμπει. Καί σ’αυτό βέβαια δεν πρωτοτυπεί: οι λεγόμενοι νεοκύπριοι [ελάχιστη μειοψηφία βέβαια] μιλάνε από καιρό περί ενιαίας κυπριακής εθνότητας , των οποίων τη θέση εμμέσως πλήν σαφώς υιοθετεί ο Χριτόφιας.
Σέ τελευταία ανάλυση λέει στούς Ελληνοκυπρίους, ότι δέν είναι Έλληνες, κάτι πού κανένας Τουρκοκύπριος ηγέτης δέν είπε ποτέ στούς συμπατριώτες του, δηλαδή ότι δέν είναι Τούρκοι.
Είναι τραγικό ότι το ΚΚΕ, ένα κόμμα , πού ευθύς εξ’ αρχής τάχθηκε κατά τού σχεδίου Αννάν – ενώ ο Χριστόφιας υποχρεώθηκε από τήν ίδια του κομματική βάση τού ΑΚΕΛ, να συνταχθεί μέ την γραμμή τού Τάσσου Παπαδόπουλου-εξακολουθεί, και μέ τίς πρόσφατες δηλώσεις του , νά τόν καλύπτει.
Έχει ασφαλώς τούς “υψηλούς υποστηρικτές του ο Χριστόφιας στήν Ελληνική Κυβέρνηση, τό αγγλικό υπουργείο των Εξωτερικών καί τούς Αμερικανούς ιέρακες. Δέν θά έπρπε αυτή η διαπλοκή νά προβληματίσει την ηγεσία του ΚΚΕ;
Αλλά γιά νά καταλήξω στρατηγέ μου : Ότι καί νά κάνει ο Χριστόφιας η πολιτική του διαμορφώνεται “εν κενώ”
Ο Ελληνοκυπριακός λαός – καί ξέρετε πόσο ακράδαντα πιστεύω στή δύναμη τών λαών – δέν πρόκειται να γονατίσει.Τό ανάχωμα της 24ης /4/2004, δηλαδή τού δημοψηφίσματος είναι αδύνατον να ισοπεδωθεί. Θά μείνει ασφαλώς στήν Ιστορία της Κυπρου ο Χριστόφιας , όμως ως εθνικός μειοδότης.
Όπως θά μείνουν στήν Ελλάδα βεβαίως -σέ ένα ασύγκριτα κατώτερο επίπεδο ευθύνης -οι θιασώτες του αγράμματου Νταβούτογλου, οι κασσάνδριοι θρηνολόγοι περί τού τέλους της Ελλάδας και τού Ελληνισμού, τά φρικαλέα ανθρωπάρια της ηττοπάθειας και του πεσιμισμού.
Δέν υπάρχει αμφιβολία ότι το ολέθριο μείγμα μικρόνοιας καί μεγαλοστομίας πού χαρακτηρίζει τον Χριστόφια υποσκάπτει διεθνώς τό κύρος της Κύπρου πού τόσο ψηλά ανέβασε ο αείμνηστος ηγέτης τού Ελληνισμού Τάσσος Παπαδόπουλος.Γι αυτό καί πιστεύω ότι τα περιθώρια ανοχής τού κυπριακού λαού [τού ΑΚΕΛ συμπεριλαμβανομένου ] απέναντί του , έχουν αρχίσει μέ ραγδαίους ρυθμούς να εξαντλούνται.
Με φιλικούς χαιρετισμούς,
Καθηγητής Βασίλης Φίλιας
email από τον Δημήτρη Αλευρομάγειρο
Ο κ. Χριστοφιας ως άτομο ή ως κομματικο στελεχος μπορει και δικαιούται να ¨εχει όποια αποψη θέλει για την πρόσφατη Ελληνική Ιστορία και για τα πολιτικά πράγματα Ελλαδας-Κυπρου.
Ως Πρόεδρος ομως της Κυπριακής Δημοκρατίας δεν εχει κανένα δικαίωμα,
-Να αναβαθμίζει την επάρατον και ξενοκίνητον χούντα του 67 και να την ονομαζει Ελλάδα [Αυτο μονον οι Τουρκοι το επεχείρησαν και μαλιστα ανεπιτυχως}.
-Να υβριζει επομένως κατ αυτον τον τρόπον χιλιάδες Ελληνες και Κυπριους Πατριωτες πολλοι απο τους οποιους επληρωσαν με τη ζωή τους ή με βασανιστηρια και φυλακισεις τον πατριωτικόν τους αγώνα εναντια στην χουντα του 67.
– Δεν γνωρίζουμε τις αντιστασιακες περγαμηνες του κ.Χριστόφια εναντια στη χουντα του 67 , στο Ιουλιανο πραξικόπημα και την Τουρκικη εισβολή και πολυ θα θέλαμε να τις μαθουμε.
Όμως εδω προκύπτει και ενα άλλο τεραστιο θέμα [και βαρύτατες πολιτικες ευθύνες ] γιά οσους εξακολουθουν να στηριζουν πολιτκά τον κ.Χριστοφια και στην Κυπρο και στην Ελλαδα και μαλιστα στα σχέδια του για λύση του Κυπριακου τα οποία ειναι ακριβως τα ιδια που οραματίστηκε και εν πολλοις επέτυχε η Χουντα του 67.
Δημήτρης Αλευρομάγειρος
