Του Εμμανουήλ Ζερβού, ειδική συνεργασία με το Statesmen.gr
Στις 27 Δεκεμβρίου του 2007, οι εικόνες που μετέδιδαν τα διεθνή τηλεοπτικά δίκτυα από το Πακιστάν, ήταν λιγότερο σκληρές από την είδηση που περιέγραφαν: Η Μπεναζίρ Μπούτο ήταν νεκρή, δολοφονημένη από…;
Έλα ντε. Αυτό είναι ένα ερώτημα που θα παραμείνει αναπάντητο, όσα πορίσματα ερευνών κι αν δείξουν ότι έφταιγαν οι Ταλιμπάν, ο… Οσάμα Μπιν Λάντεν, ο… καιρός, η… μοίρα. Η πιο εμβληματική μορφή της πολιτικής ζωής του Πακιστάν, μια γυναίκα το τσαγανό της οποίας είχε υποπέσει στην αντίληψη της Μάργκαρετ Θάτσερ, είχε πληρώσει το τίμημα του πείσματός της.
Ενώ την είχαν προειδοποιήσει να μην επιστρέψει στο Πακιστάν, επειδή… ήξεραν ότι θα κέρδιζε τις εκλογές, εκείνη αγνόησε τις απειλές. Αψήφησε τον κίνδυνο, και τελικά το πλήρωσε με τη ζωή της.
Η Ιστορία έγραψε ότι η επιστροφή της Μπεναζίρ Μπούτο είχε δρομολογηθεί από τις Ηνωμένες Πολιτείες, που έψαχναν τον αντικαταστάτη του άλλοτε εκλεκτού τους, στρατηγού Περβέζ Μουσάραφ. Μόνο που η Μπούτο δεν ήταν απόλυτα χειραγωγίσιμη. Και κανείς δεν έβαζε το χέρι του στη φωτιά, ότι θα έκανε ό, τι της υπεδείκνυαν. Εκτός κι αν είχε αλλάξει τόσο πολύ.
Τελικά, το τι θα έκανε, δεν θα το μάθουμε ποτέ. Η Ιστορία ωστόσο μας έχει εφοδιάσει με… food for thought: Η δολοφονία της Μπούτο, είχε ως πολιτικό θύμα τον Περβέζ Μουσάραφ. Έχασε την εξουσία, τον διαδέχτηκε ο Ασίφ Ζαρντάρι, «χήρος» της Μπεναζίρ Μπούτο, στο Πακιστάν συνεχίζεται το χάος, και ο Οσάμα Μπιν Λάντεν αγνοείται… Σαν τη… Χαρά, του ομώνυμου σίριαλ.
Ο Εμμανουήλ Ζερβός είναι κοινωνιολόγος και πολιτικός αναλυτής
