ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΛΑΟΣ ΣΤΟΝ ΔΗΜΟΣΘΕΝΗ ΔΟΥΚΑ, Mέρος Β
{youtube}ptVRwnHe1T0{/youtube}
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΛΑΟΣ ΣΤΟΝ ΔΗΜΟΣΘΕΝΗ ΔΟΥΚΑ, Mέρος Γ
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΛΑΟΣ ΣΤΟΝ ΔΗΜΟΣΘΕΝΗ ΔΟΥΚΑ, Μέρος Δ
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΛΑΟΣ ΣΤΟΝ ΔΗΜΟΣΘΕΝΗ ΔΟΥΚΑ Μέρος E
Το κεντρικό ζητούμενο των Illuminati, από την ίδρυσή τους στη Βαυαρία το 1776, ήταν ”το κλειδί της ιστορίας, της θρησκείας, και κάθε κρατικής κυβέρνησης στον κόσμο”.
Στο παρακάτω βιβλίο αυτοαποκαλύπτεται ο οργανισμός Laboratum Literatorum Illuminatorum (LLI), ο οποίος έχει στη διοικητική δικαιοδοσία του το διεθνές Τάγμα των Πεφωτισμένων Ελευθεροτεκτόνων.
Βιβλίο: ΤΟ ΤΑΓΜΑ ΤΩΝ ILLUMINATI ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ του ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΛΑΟΥ
Εδώ, ο Διευθυντής του LLI και Μέγας Διδάσκαλος της Βασιλικής Τέχνης του Τάγματος των Πεφωτισμένων Ελευθεροτεκτόνων, Chev. Dr Νικόλαος Λάος:
1) δημοσιεύει επακριβώς τους κανόνες και τα τυπικά μύησης στους βαθμούς του Τάγματος των Πεφωτισμένων Ελευθερο-τεκτόνων, 2) ερευνά μεθοδικώς και με επιστημονική ευαισθησία την ιστορία του Ελευθεροτεκτονισμού και του Ιλλουμινατισμού, 3) αναλύει τα διαφορετικά ρεύματα, δόγματα και μυητικά συστήματα του Ελευθεροτεκτονισμού, και 4) εξηγεί σαφώς τις διδασκαλίες του Τάγματος των Πεφωτισμένων Ελευθεροτεκτόνων στα πεδία της ηθικής, της φιλοσοφίας, της θρησκείας και της πολιτικής.
Ο Νικόλαος Λάος είναι ένας βαθύς μελετητής του Γνωστικισμού και της παραδοσιακής Ροδοσταυρικής ερμηνείας της Καμπαλά. Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1974, και, αφού αποφοίτησε από τη Μαθηματική Σχολή του Πανεπιστημίου Λα Βερν της Καλιφόρνιας [(στην Αθήνα;)], διεξήγαγε μεταπτυχιακές σπουδές και έρευνα στις επιστήμες του ανθρώπου στο Λονδίνο. Έχει εκδόσει πολλά άρθρα και οκτώ βιβλία στους τομείς της οικονομίας, της πολιτικής, της κοινωνικής ανθρωπολογίας, της φιλοσφίας των κοινωνικών επιστημών και των μαθηματικών.
Από το 1990, ο Ν. Λάος άρχισε να μελετά τις απόκρυφες επιστήμες, κι έχει συμμετάσχει σε διάφορες προσπάθειες ανανέωσης ή αναβίωσης εσωτερικών Ταγμάτων. Προς περαιτέρω εμπλουτισμό των εσωτερικών μελετών του, έχει περιοδεύσει στα ιστορικά κέντρα των Καθαρών και Ιπποτών Ναϊτών κι έχει συλλέξει πρωτότυπο ιστορικό υλικό που φυλάσσεται σε σημαντικές βιβλιοθήκες της Ευρώπης, όπως εκείνες της Θεολογικής Σχολής της Ουψάλας, του Βατικανού και της Ηνωμένης Μεγάλης Στοάς της Αγγλίας.
Ο Νικόλαος Λάος έχει μελετήσει όλα (sic!) τα Τάγματα της λεγόμενης Δυτικής μαγείας που αξίζει να μελετηθούν, με έμφαση ιδιαίτερη επί του έργου του Eliphas Levi, του MacGregor Mathers, του Aleister Growley, του Karl Kellner και του Theodore Reuss. Επίσης, έχει μελετήσει συγκριτική μυθολογία και αρχαίες γλώσσες της Ανατολικής Μεσογείου.
Illuminati…τι να πούμε για αυτούς? Σχεδόν μυθική μυστική οργάνωση με ακόμα πιο σκοτεινούς ρόλους στα παγκόσμια δρώμενα. Και τι δεν τους έχουν καταλογίσει… ότι κινούν τα παγκόσμια νήματα της γης προς την παγκοσμιοποίηση, μέχρι και σατανικά τελετουργικά και σχέσεις με άυλα όντα (δαίμονες, αιγυπτιακά τζίνι κλπ). Αλλά δεν θα αναφερθώ σε αυτά.
Κραυγάζει ο Θεός στον 81ο Ψαλμό του Δαυίδ: «Εγώ είπα θεοί έστε και υιοί Υψίστου πάντες, υμείς δε ως άνθρωποι αποθνήσκετε και ως εις των αρχόντων πίπτετε». Εάν ο άνθρωπος εγκλωβιστεί σ’ έναν υπαρξιακό ορίζοντα φραγμένο με το σίδερο της ιστορικότητας, τότε θα αποστερηθεί του θείου αξιώματός του και θα οδηγηθεί στον θάνατο ως κοινό ιστορικό ον, χωρισμένο από την υπεριστορική πηγή της σημασίας της ύπαρξης. Ο άνθρωπος όμως που ζει στην προοπτική του εσχάτου νοήματος του είναι, δηλαδή ενωμένος με την Αλήθεια, είναι άξιος του θείου αξιώματός του…
Ποια είναι η σημασία της αλήθειας, και τι σημαίνει φιλαλήθης; Ποια είναι η σημασία της δικαιοσύνης, και τι σημαίνει δίκαιος; Ποια είναι η σημασία της ελευθερίας, και τι σημαίνει ελεύθερος; Ποια είναι η σημασία της ζωής και του ιστορικού γίγνεσθαι; Και βεβαίως, ποια είναι η σημασία της σημασίας, δηλαδή ποια είναι η πηγή της σημασίας;
Ποια είναι η διδασκαλία του Χριστού για τα ανωτέρω ερωτήματα, και ποια είναι η σχέση της με τις αντίστοιχες διδασκαλίες των διαφόρων θρησκευμάτων και φιλοσοφημάτων που έχουν αναπτυχθεί στην ιστορία της ανθρωπότητας; Ποια είναι η αληθινή ταυτότητα του Ιησού Χριστού και ποια είναι η σημασία της για την υπαρξιακή ολοκλήρωση του ανθρώπου; Τι σημαίνει Χριστιανός και ποια είναι η αληθινή ταυτότητα της Εκκλησίας του Χριστού; Το παρόν βιβλίο αποτελεί την απάντηση των ιερώς ησυχαζόντων σ’ όλους αυτούς τους προβληματισμούς.
Ο Νικόλαος Λάος μας την παρουσιάζει υπό την μορφή μιας συνοπτικής μελέτης για τη ζωή στην προοπτική του εσχάτου, απευθυνόμενος στον άνθρωπο που αφενός ζει και εκφράζει την προθετικότητα της συνείδησης του μέσα στο ιστορικό γίγνεσθαι και αφετέρου δεν ελπίζει στην ιστορία…
Ανάλυση και τοποθέτηση του γράφοντος
Μιά χαρά είναι λοιπόν οι ILLUMINATI, αν πράγματι προσπαθούν να ξεπεράσουν στερεότυπα και ιδεοληψίες. Ο Νικόλαος Λάος μιλάει γιά την πολιτική προπαγάνδα του κατεστημένου και γιά το διακύβευμα των ILLUMINATI.
Είναι ένα πρόταγμα με πολιτικά και θρησκευτικά δρώμενα. Τα οποία ορίζουν την ανθρώπινη πνευματικότητα ως μία διαλογική μεταξύ ελεύθερης βούλησης και ορθολογισμού.
Μιλάει δηλαδή ο Νικόλαος Λάος γιά έναν από τους πυλώνες των ILLUMINATI, που είναι η διαμάχη μεταξύ ελευθερίας και βούλησης. Μέχρι στιγμής όλα καλά και, ίσως, ένας άνθρωπος ενθουσιασμένος να τρέξει να βρει ένα τηλέφωνο, γιά να γίνει γρήγορα μέλος των ILLUMINATI.
Και ξαφνικά… τσααακ, μπαίνει μέσα ο αγγλοσαξωνικός ατομικισμός. Και ακούμε γιά εξ’ ίσου ενδιαφέροντα οργανωτικά θέματα και γιά την σχέση των ILLUMINATI με αρχαία ελληνικά μυστήρια…
Ο Νικόλαος Λάος μας δίνει επίσης μία πολλή γραφική περιγραφή του ιστορικού χάσματος που υπάρχει, περί της μετάβασης από τον ‘χειρονακτικό’ στον ‘συμβολικό’ τεκτονισμό. Παρουσιάζει δε τους ILLUMINATI ως μία διαχρονική ανάδραση στις φοβερές συνέπειες του πολιτικού δεσποτισμού, σε συνδιασμό με τους θρησκευτικούς πολέμους του χριστιανισμού στην Ευρώπη.
Εδώ μας έρχεται στον νου η νύχτα του Αγίου Βαρθολομαίου, η σφαγή δηλαδή των Γάλλων προτεσταντών (Ουγενότων) από τους γεμάτους χριστιανική αγάπη Καθολικούς στο Παρίσι, στις 24 Αυγούστου 1572, ανήμερα του Αγίου Βαρθολομαίου. Η σφαγή αυτή επεκτάθηκε χρονικά στην πρωτεύουσα και, τις επόμενες εβδομάδες, σε πληθώρα πόλεων της γαλλικής επαρχίας.
Το Δ μέρος της παρουσίασης των ILLUMINATI δείχνει, με υπέρμετρο ενδιαφέρον, την εκτροπή και διαστροφή των τεκτόνων, από το κατεστημένο του δεποτισμού και του θρησκευτικού δογματισμού, σε έναν ακόμη φορέα δεσποτικής εξουσίας και μεταφυσικής. Ίσως το βιβλίο «The Jesus Mysteries: Was the ‘Original Jesus’ a Pagan God?» βοηθά να καταλάβουμε μερικές από τις θέσεις των ILLUMINATI.
Ακόμη και οι σύγχρονες θρησκευτικές τάσεις επαναφοράς ενός ‘μυθικισμού’ ίσως βοηθούν να καταλάβουμε μερικές από τις θέσεις των ILLUMINATI. Αν φυσικά είναι ξαφνικά αποδεκτό ο ελληνικός Λογος να ξαναγίνεται Μύθος ή ‘μυθικισμός’; Όλα αυτά όμως είναι ή ακούγονται σαν τα ήδη γνωστά, παλιά μας ‘εμείς’ και ‘αυτοί’.
Προσπαθούν μάλλον οι ILLUMINATI μάταια να παντρέψουν την αρχαία ελληνική φιλοσοφική παράδοση με το Ρωμαϊκό δίκαιο και τον χριστιανισμό. Δεν είναι όμως ξεκάθαρο ποιά ακριβώς από τις 6.000+ αιρέσεις του χριστιανισμού ασπάζονται.
Ούτε ο Χάρρυ Κλυνν δεν γνωρίζει όλες τις χριστιανικές αιρέσεις απ’ έξω. Και είναι απόλυτα φυσικό τούτο, μιάς και η κατηγορία ‘αιρέσεις’ δεν ανήκει καν στις χριστιανικές ‘διαιρέσεις’, αν και οι χριστιανικές διαιρέσεις ανήκουν στη γενική κατηγορία ‘αιρέσεις’. Και οι χριστιανικές αιρέσεις χωρίζονται σε αντιτριαδικές, σωτηριολογικές και χριστολογικές.
Γιά παράδειγμα, ο ‘Δονατισμός’ απετέλεσε εκκλησιαστικό σχίσμα της τοπικής εκκλησίας της Βορείου Αφρικής, με κεκαλυμμένη αιτία το ζήτημα επιστροφής των πεπτωκότων στην εκκλησία. Το όνομα του σχίσματος δόθηκε από το ‘μέγα’ Δονάτο, ο οποίος υπήρξε ευνοούμενος της Λουκίλλας, που ήταν η ηγέτιδα πίσω από την απόσχιση. Ο Δονάτος, με την εύνοιά της, αλλά και την συνεργεία τοπικών επισκόπων και πρεβυτέρων, σχισματικά εξελέγη επίσκοπος Καρθαγένης.
Ο Απολλιναρισμός, ο Αριανισμός, ο Γνωστικισμός, ο Δοκετισμός, οι Εβιονίτες, οι Εγκρατιτές, ο Ευτυχιανισμός, ο Μανιχαϊσμός, ο Μαρκιονισμός, ο Μοναρχιανισμός, ο Μονοθελιτισμός, ο Μονοφυσιτισμός, ο Μοντανισμός, ο Νεστοριανισμός και ο Σαβελλιανισμός είναι μερικές μόνον από τις χριστιανικές αιρέσεις, γιά χάρη των οποίων κόσμος και κοσμάκης έχασε την ζωή του. Διότι οι οπαδοί του κάθε δόγματος πίστευαν και, δυστυχώς ακόμα πιστέυουν, πως μόνον το δικό τους δόγμα είναι η αληθινή φανέρωση του θείου στον κόσμο.
Στο βιβλίο του «Αιρέσεις και Δόγματα» (εκδόσεις Ιωάννου Φλώρου, 1999), ο δημοσιογράφος και λογοτέχνης, Δημήτρης Χαλιβελάκης, παρουσιάζει 6.000 χριστιανικές εκκλησίες, ομολογίες, κινήσεις, σέχτες κ.λ.π., σε λεξικογραφημένη μορφή, που έδρασαν ή δρουν σε όλο τον κόσμο, εδώ και δύο χιλιετίες.
Όσο και να προσπαθούσαν λοιπόν ο ‘άγιος’ ή ‘μέγας’ Κωνσταντίνος και οι διάδοχοί του, να επιβάλλουν μία ενιαία θρησκεία στην ύστερη Ρωμαϊκή αυτοκρατορία, τόσο η πολιτική τους είχε ως αποτέλεσμα να επαυξάνει την ασυνεννοησία, την επιπλοκή, την περιπλοκή και την σύγχιση της προβληματικής την οποία αποσκοπούσε να επιλύσει. Και αυτοί ήταν αυτοκράτορες. Λέτε να τα καταφέρουν καλύτερα οι ILLUMINATI;
Αμφιβάλλω. Διότι μάλλον ένα αφύσικο ή αιρετικό ίσως κίνημα είναι και οι ILLUMINATI, με εξ’ ίσου αφύσικα αξιακά συστήματα. Ορίστε μερικά:
Πρώτον, ναι μεν καλά παρουσιάζονται ως ένα κίνημα ανθρωποκεντρισμού, αλλά βασισμένοι πάνω σε έναν καθαρά αγγλοσαξωνικό ατομικισμό. Ακόμα και ο Αντώνης Σαμαράς της ‘νέας’ ΝΔ λαλεί γιά κοινωνικό φιλελευθερισμό στην Ελλάδα, πέραν του ατομικού δηλαδή φιλελευθερισμού.
Οι ILLUMINATI όμως, καθαρά αγγλοσαξωνικά εστιάζονται στον ατομικό φιλελευθερισμό. Ούτε γιά προσωπική ελευθερία, ούτε γιά κοινωνική ελευθερία, ούτε γιά πολιτική ελευθερία μιλούν.
Δεύτερον, όσον αφορά την εθνική ελευθερία, το έθος τους μάλλον εμφανίζεται καθαρά ενάντια στο κράτος-εντολέα, ίσως διότι, χωρίς προσωπική ελευθερία, χωρίς κοινωνική ελευθερία και χωρίς πολιτική ελευθερία, το κράτος βέβαια καταντά μία ιδέα εξωγενής σε σχέση με την ανθρώπινη κοινωνία, δηλαδή με την ανθρώπινή μας κοινωνία-ιδιώτη και εντολοδόχο, έναντι του έθους της ελληνικής φιλοσοφικής παράδοσης, που θέλει την ανθρώπινή μας κοινωνία εντολέα, ούτε δηλαδή πελατιακά ως ιδιώτη, αλλά ούτε και εντολοδόχο.
Προσωπικά, ως μεταφυσική, η θρησκεία δεν με ενδιαφέρει. Μας ενδιαφέρει όμως η ‘θρησκεία’ ως ένα κοινωνικο-πολιτικό φαινόμενο, μιάς και οι ILLUMINATI θεωρούνται μία διαχρονική ανάδραση στις επιπτώσεις της χριστιανικής θρησκευτικής διαμάχης. Και με το πρόσημο της ελληνικής κοσμοθέασης μας ενδιαφέρει, αλλά και με το πρόσημο της τυφλής χριστιανικής πίστης, της πραγματικής δηλαδή νεο-ελληνικής θρησκείας.
Τρίτον λοιπόν, ίσως και ο οικουμενισμός του χριστιανισμού να παρακινεί τους ILLUMINATI να μισούν το κράτος ως πατρίδα και, μαζί τους, την εθνική ελευθερία. Είναι κάτι το τελείως παράδοξο το πως ο Νικόλαος Λάος δέχεται μεν την διαφορετικότητα σε καθαρά αγγλοσαξωνικά ατομικό επίπεδο, αλλά δεν αποδέχεται την κοινωνική και εθνική διαφορετικότητα των εθνών της οικουμένης.
Τέταρτον, ενώ προσπαθεί να ανάγει τους ILLUMINATI και στην ελληνική κοσμοθέαση, διά μέσω όμως του χριστιανισμού, ο Νικόλαος Λάος ξεκάθαρα αποδέχεται το κατεστημένο της οικονομικής ελευθερίας, αγγίζοντας έτσι τα όρια ενος αναρχικού καπιταλισμού. Στο κατεστημένο της νεοτερικότητας που ζούμε, η οικονομική ελευθερία είναι το δεύτερο αντάλλαγμα, που η δεσποτική μας κομματοκρατία (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ κλπ.) μας δίνει ως άτομα, ενώ παντελώς μας στερεί την προσωπική ελευθερία, την κοινωνική ελευθερία, την πολιτική ελευθερία και την εθνική ελευθερία. Το πρώτο αντάλλαγμα είναι τα ατομικά μας δικαιώματα, που η Magna Carta μας έδωσε πρώτη φορά στην νεοτερικότητα το 1215.
Πέμπτον, με ένα υπέρμετρο ενθουσιασμό ο Νικόλαος Λάος λαλεί γιά την ελεύθερη αγορά. Το παραπέτασμα καπνού δηλαδή της νεοτερικότητας, που ποτέ μα ποτέ δεν μας λέει πως, στην πραγματικότητα, πίσω από την ‘ελεύθερη αγορά’ του αγγλοσαξωνικού ατομικισμού κρύβεται ένα τεράστιο σφάλμα του Karl Heinrich Marx (1818–1883).
Το σφάλμα τούτο έχει να κάνει με την έννοια της ιδιοκτησίας, που κρύβει πίσω του τόσο έντεχνα το παραπέτασμα καπνού της ‘ελεύθερης αγοράς’. Δηλαδή ο Marx ποτέ δεν διαχωρίζει την ιδιοκτησία των μέσων παραγωγής, από την ιδιοκτησία του όλου συστήματος παραγωγής. Τεράστιο σφάλμα. Όλη η εργασία του Marx εστιάζεται πάνω σε ένα μέσον παραγωγής, το κεφάλαιο, ενώ η ουσιαστική ταύτηση των δύο ειδών ιδιοκτησίας, της ιδιοκτησίας δηλαδή των μέσων παραγωγής και της ιδιοκτησίας του όλου συστήματος παραγωγής, δεν συντελείται παρά μόνον σε δύο περιπτώσεις της ανθρώπινης ιστορίας μας: στην Γερμανία του Adolf Hitler και στην σοβιετική Ρωσία του Joseph Stalin.
Αυτά λοιπόν γιά το επελευθερωτικό κίνημα έναντι της λιτότητας ή γιά την θρησκευτική, αν θέλετε, αίρεση των ILLUMINATI. Τέλος, κάνοντας χρήση της ιέρειας Διοτίμας από την Μαντίνεια, στο «Συμπόσιο» του Πλάτωνα, ο Νικόλαος Λάος παρουσιάζει τους ILLUMINATI ως ‘εραστές’ της ελευθερίας και του ορθού λόγου.
Το μεγάλο πρόβλημα είναι πως ο έρως πολιτικός της ιέρειας Διοτίμας δεν βασίζεται στον αγγλοσαξωνικό ατομικισμό των ILLUMINATI. Βασίζεται μάλλον σε μία κοινωνία ανθρώπων, Ελλήνων, τόσο κοινωνικά δεμένη, με τόσο δυνατές αλληλοεξαρτήσεις και συνοχές, ώστε ο Αριστοτέλης μερικά μόλις χρόνια αργότερα θα ονομάσει τα μέλη της… ‘μόρια’.
