Του Γιώργου Κράλογλου
Εάν σκεφτούμε ότι σε περίπτωση που δεν εισπραχθούν 4,2 δισ. ευρώ από ιδιωτικοποιήσεις, μέσα στο 2013, θα επιστρέψει ο εφιάλτης χαρατσιών και περικοπών σε μισθούς και συντάξεις, γιατί να μας αφήσει αδιάφορους η υπόδειξη του προέδρου των Γερμανών βιομηχάνων κ. Κάιτελ για ευρωπαϊκή εποπτεία στην φοροδιαφυγή και την αποκρατικοποίηση; Τι έχουμε να χάσουμε ως εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα, ως συνταξιούχοι, ως απαραίτητοι στον κρατικό τομέα και ως άνεργοι;
Ας δούμε όμως τι είπε (επί της ουσίας) ο πρόεδρος του Συνδέσμου Γερμανικών Βιομηχανιών (BDI) Χάνς Πέτερ Κάιτελ σε συνέντευξή στο Γερμανικό Πρακτορείο Ειδήσεων ανεξάρτητα από το σκεπτικό, τα κομψά του λόγια και τις πιθανές σκοπιμότητες.
Υπέδειξε ευρωπαϊκή εποπτεία στην φοροδιαφυγή και την αποκρατικοποίηση στην Ελλάδα επειδή μέχρι σήμερα οι Έλληνες δεν τα έχουν καταφέρει μόνοι τους. Γιατί, εξήγησε, είναι υποχρέωση των Ελλήνων, όσο καταφεύγουν στην βοήθεια της Ευρώπης να τηρούν τις δεσμεύσεις τους στις μεταρρυθμίσεις. Διαφορετικά, κατέληξε, στην Ευρώπη θα έχουμε παρόμοιες αυθαιρεσίες και από άλλες χώρες-μέλη που θα ζητήσουν βοήθεια.
Ας φωτίσουμε τώρα την ελληνική πραγματικότητα για να δούμε πόσο μέσα ή πόσο έξω έπεσε ο πρόεδρος των Γερμανών βιομηχάνων.
Οι δανειακές υποχρεώσεις της Ελλάδας για την πληρωμή των χρεών του κράτους μας οδήγησαν (για το 2013) σε νέες περικοπές μισθών και συντάξεων ύψους 6,5 δισ. ευρώ γιατί δεν βρέθηκαν άλλες πηγές πόρων να καλύψουν τις υποχρεώσεις μας.
Οι ήδη γνωστές σε όλους μας περικοπές θα αρχίσουν να αφαιρούνται από την μισθοδοσία και τις συντάξεις του Ιανουαρίου 2013.
Την στιγμή δε που οι μισθωτοί, συνταξιούχοι και άνεργοι σηκώνουν στην πλάτη τους το βάρος του χρέους και για το 2013 συνεχίζουν να παραμένουν μόνο στα χαρτιά τα σχέδια μείωσης του σπάταλου κράτους με πολλές άχρηστες υπηρεσίες που καλύπτονται κυρίως από τους φόρους μισθωτών και συνταξιούχων.
Για το 2013 η δανειακή σύμβαση μας υποχρεώνει να εισπράξουμε από ιδιωτικοποιήσεις 4,2 δισ. ευρώ διαφορετικά, οι δανειστές, μας «απειλούν» με νέα μέτρα περικοπών.
Και με τον πέλεκυ των νέων μειώσεων και χαρατσιών πάνω από τα κεφάλια μας ακόμη καμαρώνουμε την ΔΕΠΑ, την ΔΕΦΑ, την ΔΕΗ, την ΤΡΑΙΝΟΣΕ, τα λιμάνια, την ΕΥΔΑΠ, την ΕΥΑΘ, και 37 περιφερειακά κρατικά αεροδρόμια. Για όλα υπάρχουν συγκεκριμένες προσφορές να αγοραστούν.
Εμείς όμως κρατάμε το κράτος ακέραιο μόνο επειδή φοβόμαστε τις πολιτικές αντιδράσεις και τους καθοδηγούμενους επαναστάτες.
Επιμένουμε δηλαδή σε ένα κράτος-επιχειρηματία που ενώ παρεμβάλλεται στο ΑΕΠ κατά 60% περίπου είναι ζημιογόνο και χωρίς καμία προοπτική προσφοράς στις ανάγκες της κοινωνίας και της ανεργίας.
Γιατί είναι άλλο πράγμα η άποψη της προπαγάνδας των κρατιστών ότι οι ΔΕΚΟ είναι βιώσιμες. Και άλλο πράγμα εάν είναι κερδοφόρες και υγιείς ώστε να κάνουν επενδύσεις με προοπτικές προσφοράς σε νέες θέσεις εργασίας. Ενώ η απελευθέρωση των τηλεπικοινωνιών και της τηλεόρασης έδωσε θέσεις εργασίας.
Οι κρατικές ΔΕΚΟ είναι βιώσιμες μόνο γιατί είναι μονοπώλια. Αλλά στα χέρια του κράτους έχουν ανίατες ασθένειες ακόμη και ως μονοπώλια.
Πρωτίστως λοιπόν οφείλουμε να δεχθούμε επιτέλους ότι το κράτος ίσως να είναι ωραίο και «πατερούλης» για τον πολίτη αλλά στην Ελλάδα απέτυχε ως επιχειρηματίας. Πρέπει να το συνειδητοποιήσουμε.
Το κράτος-επιχειρηματίας απέτυχε.
Ας ξεκινήσουμε λοιπόν με την αποκρατικοποίηση μπας και βοηθήσουμε την αλλαγή του επενδυτικού κλίματος και κατ΄ επέκταση και την ανεργία.
Γιατί όπως λένε κυβερνητικοί παράγοντες ακόμη και σήμερα να τρέξουν 5-10 ιδιωτικά επενδυτικά προγράμματα θα γίνουν αισθητά στην υπόθεση της ανεργίας σε 2 χρόνια (διαβάστε σχετικό αποκαλυπτικό ρεπορτάζ του κ. Γιάννη Αγγέλη στο Capital.gr της 24 Δεκεμβρίου).
Διαφορετικά ενώ το κράτος καλά κρατεί… θα μιλήσουν τα νούμερα της ΓΣΕΕ ότι το 2013 η πραγματική ανεργία θα φθάσει στο 34% – 35% που με άλλα λόγια σημαίνει ότι θα ψάχνουν για δουλειά 1.750.000 άτομα. Και για όσους δεν χάσουν τη δουλειά τους, οι εκτιμήσεις που κυριαρχούν δείχνουν πως το 2013 θα χάσουν και άλλα εισοδήματα καθώς το 90% των επιχειρήσεων που λειτουργούν θα προχωρήσουν σε νέα μείωση των μισθών με το εργασιακό καθεστώς που ήδη ισχύει.
Όλα αυτά λοιπόν που εμείς ή κάνουμε ότι δεν τα βλέπουμε ή ο κομματικός φανατισμός έχει εισχωρήσει σε τόσο αυτοκαταστροφικό σημείο που δεν μας επιτρέπει να τα βλέπουμε τα παρατηρούν στην Ευρώπη.
Αυτά βλέπει και ο Γερμανός πρόεδρος των βιομηχάνων και συνέστησε ως λύση την ευρωπαϊκή εποπτεία για την αποκρατικοποίηση και την φοροδιαφυγή.
Αλλά ακόμη και εάν ο κ. Κάιτελ εξυπηρετεί δικά του και άλλα συμφέροντα τα δικά μας συμφέροντα με ποιόν είναι;
Mε τις περικοπές των μισθών ή με περικοπές του άχρηστου κράτους-επιχειρηματία;
