Του Γιώργου Κράλογλου
Εάν το εννοούμε να βγούμε στις αγορές το 2014 με συζητήσιμο πλεόνασμα οφείλουμε προηγουμένως να ξεπεράσουμε το σύνδρομο του «τσάμπα μάγκα» γιατί οι αγορές δεν «μασάνε» ώστε να μας δώσουν ό,τι θέλουμε και με επιτόκια που μας συμφέρουν. Ταυτόχρονα ας έχουμε και ένα σοβαρό σχέδιο αναδιάρθρωσης της οικονομίας γιατί οι δανειστές θα περιμένουν στη γωνία.
Όσο βυθίζουμε στο γελοίο σημερινό πολιτικό σκηνικό της χώρας και την οικονομία μαζί με τις όποιες δυνατότητες της για έξοδο από την κρίση προκειμένου να εξασφαλίσουμε πόντους στην αισχρά εξελισσόμενη προεκλογική πολιτική σκακιέρα τόσο ρεζιλευόμαστε διεθνώς.
Ρωτείστε να μάθετε (όσοι ακόμη δεν ξέρετε) πόσοι κρυφογελάνε στις αγορές βλέποντας τον κ. Χρήστο Σταϊκούρα «πάνω στο άλογο» με το γιαταγάνι στο χέρι να δείχνει, ως άλλος Κολοκοτρώνης, την λευτεριά της οικονομίας από τους δανειστές με αρχή το 2014… που θα πατήσουμε το δρόμο των αγορών.
Γιατί έτσι που εξελίσσονται τα πράγματα με την φορομπηχτική νοοτροπία κανείς δεν ξέρει αν θα τα καταφέρουμε με το πλεόνασμα όταν οι πολίτες δεν έχουν να πληρώσουν ακόμη και το ηλεκτρικό ρεύμα ή το νερό που πίνουν.
Οι αγορές τα μετράνε πολύ σοβαρά αυτά, όπως μέτρησαν και τους αλαλαγμούς του κ. Γ. Παπακωνσταντίνου όταν μας έβγαζε… από την κρίση και τα δάνεια το 2011.
Γελάνε ακόμη επειδή ξέρουν ότι και να τα καταφέρουμε με το πλεόνασμα (συνεχίζοντας τα φέσια των 7 δισ. ευρώ σε επιχειρηματίες, προμηθευτές και φορολογούμενους) τα (περίπου ενδεικτικά) δάνεια των τσουχτερών επιτοκίων που θα πάρουμε από τις αγορές θα βολέψουν μόνο για λίγους μήνες το χρέος μας και για εβδομάδες τους μισθούς των κρατικών υπαλλήλων.
Ας μην νομίζουμε λοιπόν ότι με το που θα βγούμε στις αγορές (αν βγούμε) θα κάνουν ουρά οι πιστωτές για να δανείσουν την Ελλάδα;
Απλώς θα μαζέψουμε τις κάποιες (περιορισμένες) σακούλες με δανεικά, αλλά όταν κάνουμε ταμείο θα δούμε ότι πάλι δεν βγαίνουμε γιατί το κράτος-τέρας θέλει εκτός από πρωινό και μεσημεριανό και βραδινό και τα τσιμπιματάκια του…
Και τότε θα κατεβούμε από το άλογο και πεζοί πλέον θα πάρουμε την γνωστή στράτα-στρατούλα προς τους δανειστές από τους οποίους βεβαίως δεν θα αποκολληθούμε όσο και αν στην Ελλάδα του «τσάμπα μάγκα» θεωρούμε αντίσταση να τους πετάμε κέρματα και να τους βαφτίζουμε το κρέας ψάρι…
Βεβαίως η αλήθεια είναι ότι η επίτευξη πλεονάσματος και η έξοδος μας στις αγορές είναι, επί της ουσίας, μόνο θέμα στρατηγικής με αρχικό στόχο την ισχυροποίησή μας στην αναθεώρηση του χρέους.
Ωστόσο είναι σημαντικό να προσέχουμε τις κινήσεις μας γιατί οι δανειστές από τώρα μας επισημαίνουν ότι ούτε το πλεόνασμα ούτε η έξοδός μας στις αγορές μας εξασφαλίζουν τόσο ισχυρά δικαιώματα για να απαιτήσουμε ρύθμιση του χρέους που να έρχεται γάντι στις ανάγκες μας.
Ακόμη και η δανειακή σύμβαση που έμμεσα δεσμεύει τους δανειστές (η ερμηνεία είναι αμφιλεγόμενη) να ξανακοιτάξουν το χρέος δεν αποτελεί πανάκεια αν δεν παρουσιάσουμε στοιχεία δημοσιονομικής πειθαρχίας και μεταρρυθμίσεων που θα συνεχίσουν να φέρνουν πλεονάσματα.
Συνεπώς η έξοδος στις αγορές από το 2014 την οποία συνδυάσαμε ήδη και με πολιτικά τερτίπια (ενόψει της προεκλογικής τακτικής της κυβέρνησης) δεν διασφαλίζει τίποτε άλλο εκτός από κάποια επιχειρήματα για να στρώσουμε τραπέζι διαπραγμάτευσης του χρέος.
Εφόσον όμως θέλουμε και οι αγορές να μας δεχθούν με την σοβαρότητα που αρμόζει σε κάθε ευρωπαϊκή χώρα και εφόσον επιθυμούμε να καθίσουμε και τους δανειστές στο τραπέζι αναθεώρησης τους χρέους οφείλουμε να ξεπεράσουμε τον εαυτό μας.
Κατ΄αρχάς (αν μας αφήσει ο δαίμονας του παλαιοκομματισμού να την κάνουμε) να διαχωρίσουμε την οικονομία από την πολιτική και να συμφωνήσουμε, ως συγκυβέρνηση, που θέλουμε να πάμε το καράβι της οικονομίας. Επί της ουσίας δε πόσο κράτος αντέχουμε να πληρώνουμε και πόσο χώρο θέλουμε να δώσουμε στην ιδιωτική πρωτοβουλία.
Να σχεδιάσουμε δηλαδή την οικονομία πάνω στις ράγες της ανάπτυξης με εξ αρχής προσδιορισμένο ρόλο του κράτους στο σχέδιο αυτό κατανοώντας ότι δεν θα μας πάρουν στα σοβαρά είτε οι αγορές είτε οι δανειστές, από το 2014 και μετά, αν συνεχίσουμε να σφαζόμαστε πάνω από το πτώμα της οικονομίας για να προστατέψουμε το κράτος.
Ας σοβαρευτούμε επιτέλους γιατί μια χώρα σε μόνιμο πολύμορφο διχασμό, με απειλές της αξιωματικής αντιπολίτευσης για φυλάκιση πολιτικών και επιχειρηματιών, με φοροφυγάδες βουλευτές, με ύποπτα πολιτικά και επιχειρηματικά λόμπι των δήθεν θεωρητικών της δραχμής, με βουλευτές, πολιτικούς και διαπλεκόμενους να στριμώχνονται στις φυλακές έχει κάψει το χαρτί της πριν ακόμη καθίσει στο τραπέζι.
