Για όσους ακούνε μουσική …με την καρδιά τους
Από τον Mikrocosmos
Η μουσική για τους ακούοντες είναι ένα αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητας, αλλά για έναν άνθρωπο που δεν έχει ακούσει ποτέ τίποτα τι συμβαίνει; Αυτή ήταν το κίνητρο για τον Δημήτρη Παπαθανάση ώστε να δημιουργήσει τον «Λαβύρινθο»
Είσαι ο δημιουργός του «Λαβύρινθου» ενός ντοκιμαντέρ που ασχολείται για το πώς αντιλαμβάνονται οι κωφοί την μουσική. Γιατί επέλεξες αυτό το θέμα;
Υπήρχε σαν σκέψη στο μυαλό μου εδώ και αρκετό καιρό να κάνω μια ταινία μυθοπλασίας στην ελληνική νοηματική γλώσσα. Εκ των υστέρων και μιλώντας με κάποιους ανθρώπους σκέφτηκα να κάνω το ντοκιμαντέρ. Η μουσική για τους ακούοντες είναι ένα αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητας, αλλά για ένα άνθρωπο που δεν έχει ακούσει ποτέ τίποτα τι συμβαίνει; Ήταν ένα πεδίο που δεν το γνώριζα και μου κίνησε το ενδιαφέρον να ασχοληθώ και να πάρω απαντήσεις.
Στην ταινία κυριαρχεί μια σιγή.. αλλά και η ένταση ταυτόχρονα. Πώς το κατάφερες αυτό;
Το ντοκιμαντέρ είναι στη νοηματική γλώσσα με σύγχρονο ήχο από το περιβάλλον του κάθε χώρου γυρίσματος. Είναι ένα κομμάτι που ήθελα να μιλά και στους κωφούς αλλά και στους ακούοντες.
Πόσο καιρό δούλεψες πάνω στο θέμα;
Δύο μήνες να γνωρίσω και να έρθω κοντά με τον κόσμο και μία βδομάδα γύρισμα.
Υπήρξαν δυσκολίες κατά την διάρκεια των γυρισμάτων;
Η κοινότητα των κωφών μας αγκάλιασε σαν να γνωριζόμασταν χρόνια. Σε αυτό συνέβαλλαν τα μέγιστα και οι διερμηνείς μου, Σοφία Ρομπόλη, Γιώργος Στάθης και Αντώνης Χριστοφόρου όπου και τους ευχαριστώ απ’ τα βάθη της καρδιάς μου.
Η πιο συγκινητική σκηνή από τα γυρίσματα ποια θεωρείς ότι είναι;
Θεωρώ ότι είναι η τελευταία σκηνή. Είχαμε μείνει μετά το γύρισμα μόνοι μας, η Σοφία (διερμηνέας), ο Απόστολος (ηθοποιός) κι εγώ στο Θέατρο Κωφών Ελλάδος. Πάνω στη κουβέντα και με κανά δυο ποτηράκια παραπάνω, η Σοφία άρχισε να βάζει τ’ αγαπημένα τραγούδια του Απόστολου. Πήρα κι εγώ τη μηχανή και άρχισα να τραβάω.
Ποιες ήταν οι πρώτες αντιδράσεις των θεατών όταν είδαν το ντοκιμαντέρ;
Οι αντιδράσεις και το feedback που παίρνω απ’ τον κόσμο που το έχει δει είναι συγκινητικές. Ελπίζω να κάνει τη «γύρα» του στα φεστιβάλ και να μπορέσω, σύντομα να το ανεβάσω ελεύθερα στο διαδίκτυο όπου θα είναι στη διάθεση του καθενός.
Αυτή τη στιγμή η ταινία σου πού ταξιδεύει;
Έχει σταλεί σε κάποια φεστιβάλ ανά τον κόσμο και περιμένω απαντήσεις.
Ποια είναι η μεγαλύτερη προσδοκία που έχεις για τον «Λαβύρινθο»;
Προσδοκίες δεν έχω, αλλά το μεγαλύτερο κομπλιμέντο για την ταινία το άκουσα στο φεστιβάλ της Δράμας, όταν με ρώτησε κάποιος αν έχω στην οικογένεια μου ή κάποιον συγγενή, κωφό! Για τα πρακτικά, δεν έχω και ούτε γνώριζα πριν από το ντοκιμαντέρ κάποιον.
