Η τελευταία “παρτίδα” για τους ιδιώτες μετόχους των τραπεζών θα “παιχτεί” από αύριο και μέσα στο επόμενο δεκαπενθήμερο το πολύ, οπότε και θα “παγιωθούν” οι νέες κεφαλαιακές ανάγκες των τραπεζών.
Ενώ αύριο αναμένεται να κλείσει ο γύρος της αξιολόγησης της ποιότητας των δανείων των τραπεζών και οι τράπεζες να μπουν στην τελική ευθεία του stress test, οι ιδιώτες μέτοχοι στέλνουν το μήνυμα ότι είναι πολύ θετικοί στο να συμμετάσχουν στις νέες αυξήσεις κεφαλαίου, αλλά “εφόσον τα νούμερα είναι συγκαταβατικά”. Σύμφωνα με τις πληροφορίες του Capital.gr, η ερμηνεία του όρου “συγκαταβατικά” εξειδικεύεται από τους ίδιους σε ύψος κεφαλαίων το οποίο να καλύπτει τις κεφαλαιακές απαιτήσεις του AQR ή ακόμη και του βασικού σεναρίου του stress test.
Όπως έχει γράψει το Capital.gr, οι κεφαλαιακές ανάγκες που προκύπτουν από τον έλεγχο των δανειακών χαρτοφυλακίων των τραπεζών (AQR) κινούνται στα 9 – 10 δισ. ευρώ, ενώ με βάση το βασικό σενάριο προσομοίωσης των stress tests προσεγγίζουν τα 13 δισ. ευρώ.
Ωστόσο, φαίνεται ότι Βρυξέλλες και Φρανκφούρτη είναι αποφασισμένες να ανεβάσουν τον πήχη στα 17 ή ακόμα και στα 18 δισ. ευρώ, εκτιμώντας ότι μόνο με μια extra large ανακεφαλαιοποίηση θα δώσουν το μήνυμα στις διεθνείς αγορές ότι οι ελληνικές τράπεζες έχουν εξυγιανθεί πλήρως.
Πρόκειται για “σφραγίδα εγκυρότητας” που φαίνεται να ζητούν οι διεθνείς επενδυτές για τον ελληνικό τραπεζικό κλάδο, καθώς πριν επενδύσουν ζητούν εχέγγυα για το ότι δεν πρόκειται να βρεθούν σύντομα ενώπιον της ανάγκης μιας νέας ανακεφαλαιοποίησης. Κάτι τέτοιο θα τους έφερνε στη θέση των επενδυτών που μπήκαν στις δύο προηγούμενες ανακεφαλαιοποιήσεις των ελληνικών τραπεζών και τώρα, έχοντας ήδη υποστεί σχεδόν ολοκληρωτικές απώλειες της επένδυσής τους από την πορεία των τραπεζικών μετοχών, βρίσκονται ενώπιον ενός μεγάλου dilution κατά τις επικείμενες αυξήσεις κεφαλαίου.
Αυτό το “διπλό χτύπημα” είναι που διαφοροποιεί από το σύνολο των διεθνών επενδυτών τους υφιστάμενους ξένους μεγαλομετόχους των τραπεζών. Οι τελευταίοι ναι μεν δεν θέλουν να εγκαταλείψουν την επένδυσή τους, ωστόσο δεν είναι διατεθειμένοι να πουν το “ναι” σε οποιοδήποτε ύψος κεφαλαιακών απαιτήσεων. Παραστατικά, θα ήθελαν να παντρευτούν τη νύφη, αλλά να μην επωμιστούν το κόστος της δεξίωσης, αφού το προτιμότερο θα ήταν το “λογαριασμό” να κεράσουν τα πεθερικά, εν προκειμένω το ΤΧΣ.
Από την άλλη πλευρά, πάντως, η προσέλκυση ιδιωτών μετόχων αποτελεί, παράλληλα με την ισχυρή κεφαλαιακή οχύρωση των τραπεζών, βασικό στόχο των “θεσμών”. Στο πλαίσιο αυτό επιδιώκεται καταρχάς η διατήρηση των υφιστάμενων μεγαλομετόχων και προς αυτή την κατεύθυνση υπάρχει διάθεση να δοθούν ιδιαίτερα ελκυστικά κίνητρα στους ιδιώτες. Έτσι, στα προϊόντα που συζητούνται για τη μεγαλύτερη συμμετοχή των ιδιωτών, εξετάζονται επιτόκια από 7% μέχρι και 9,3%. Όπως είχε γράψει το Capital.gr, οι τελευταίες συζητήσεις αφορούν προϊόν τύπου CoCo με επιτόκιο 9% και πενταετή διάρκεια.
Προφανώς πρόκειται για επιτόκια που ξεπερνούν ακόμη και την απόδοση του δεκαετούς ελληνικού ομολόγου, τα οποία ωστόσο φανερώνουν την ανάγκη για ιδιώτες επενδυτές στις τράπεζες κατά την επικείμενη ανακεφαλαιοποίηση. Ειδικά μάλιστα, όταν πρέπει να αποκατασταθεί η εμπιστοσύνη των ιδιωτών ύστερα από το φιάσκο των warrants…
Πηγή: Capital.gr / To Kεφάλαιο – Ν. Μαλλιάρα
