Πώς θα αντιμετωπιστεί η προσφυγική κρίση
Το κείμενο στα ελληνικά
Θα ήθελα να ευχαριστήσω θερμά τον Γενικό Γραμματέα [των Ηνωμένων Εθνών] για τη σημερινή, σημαντική του πρωτοβουλία, καθώς και για την υποστήριξη των Ηνωμένων Εθνών προς την Ελλάδα.
Η μεγάλη μετακίνηση προσφύγων και μεταναστών αποτελεί μια παγκόσμια πρόκληση που κανένα κράτος δε μπορεί να αντιμετωπίσει από μόνο του. Είτε θα καταφέρουμε να τη διαχειριστούμε συλλογικά, ολοκληρωμένα και στη βάση των αξιών μας είτε θα αποτύχουμε. Το χειρότερο, δε, είναι ότι δεν αντιμετωπίζουμε σήμερα μόνο τον κίνδυνο να αποτύχουμε στην αντιμετώπιση της πρόκλησης αυτής αλλά και να προδώσουμε τις αξίες μας στην προσπάθεια αυτή.
Πουθενά δεν είναι αυτό πιο ξεκάθαρο από ό,τι στην Ευρώπη. Μια Ευρώπη ταραγμένη από τις μεγαλύτερες μεταναστευτικές πιέσεις από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, και από τις συνέπειες της φτώχειας, της καταπίεσης και του πολέμου στην ευρύτερη γειτονιά της. Μια Ευρώπη που αναρωτιέται κατά πόσο είναι ακόμα δυνατόν να διασφαλίσει την κοινωνική συνοχή και την ασφάλεια των πολιτών της, χωρίς να παραβιάσει το Διεθνές Δίκαιο και συγκεκριμένα τη Συνθήκη της Γενεύης.
Σε αυτή την πρόκληση ο ελληνικός λαός – παρά το ότι αντιμετωπίζει μια βαθιά οικονομική κρίση – απαντά κάθε μέρα εδώ και ενάμιση χρόνο με μία μόνο απάντηση: «Ναι, είναι το καθήκον μας». Την αντιμετωπίσαμε όταν 1,2 εκατομμύρια μετανάστες και πρόσφυγες εισήλθαν στη χώρα μας. Την αντιμετωπίσαμε όταν λόγω μονομερών ενεργειών άλλων έκλεισαν τα βόρεια σύνορά μας. Την αντιμετωπίζουμε προσπαθώντας να υποστηρίξουμε τους περίπου 60.000 εγκλωβισμένους στην Ελλάδα πρόσφυγες, καθώς και αυτούς που συνεχίζουν να έρχονται. Καθώς η Υπηρεσία Ασύλου μας – η οποία δεν υπήρχε καν πριν τρία χρόνια – διαχειρίζεται τον τέταρτο μεγαλύτερο αριθμό αιτήσεων ασύλου στην Ευρώπη.
Καθώς οι αρχές μας, μαζί με τις ευρωπαϊκές και τις τουρκικές αρχές, προσπαθούν να εφαρμόσουν τη δύσκολη αλλά απαραίτητη Συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας. Μια συμφωνία που οδήγησε σε δραστική μείωση των ροών και – το πιο σημαντικό – των θανάτων στο Αιγαίο Πέλαγος. Μια συμφωνία η οποία αντικαθιστά την παράτυπη, επικίνδυνη διαδρομή προς την Ευρώπη με μια νόμιμη μέσω της διαδικασίας της επανεγκατάστασης.
Οι προκλήσεις στην Ελλάδα είναι πολλές·μεταξύ άλλων η ενίσχυση της φύλαξης των συνόρων και της διαδικασίας παροχής ασύλου. Αλλά μπορούν να λειτουργήσουν μονάχα στη βάση του διαμοιρασμού της ευθύνης, και της αλληλεγγύης.
Χρειάζεται οι δεσμεύσεις που έγιναν προς την Ελλάδα, να τηρηθούν. Να υποστηριχθεί η Υπηρεσία Ασύλου μας από πολύ περισσότερο ευρωπαϊκό προσωπικό ασύλου. Να μετεγκατασταθούν από την Ελλάδα σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες πολλοί περισσότεροι πρόσφυγες. Την ίδια στιγμή, πρέπει να ενισχύσουμε τη συνεργασία μας με ασιατικές και αφρικανικές χώρες προέλευσης και διέλευσης, ώστε μεταξύ άλλων να διασφαλίσουμε την επιστροφή όσων δεν χρήζουν διεθνούς προστασίας.
Αν δεν συμφωνήσουμε – με τη σημερινή Διακήρυξη – σε μία ισχυρή προσπάθεια να αντικαταστήσουμε τις επικίνδυνες μεταναστευτικές διαδρομές με άλλες νόμιμες και ανθρωπιστικές, αν δεν αντιμετωπίσουμε τις γενεσιουργά αίτια της μετανάστευσης, αν δεν επιταχύνουμε τη μετεγκατάσταση προσφύγων σε χώρες ανά τον κόσμο που δύνανται να τους φιλοξενήσουν, θα αποτύχουμε.
Και το χειρότερο, θα δώσουμε χώρο σε εθνικιστικές, ξενοφοβικές δυνάμεις να δείξουν το πρόσωπό τους. Για πρώτη φορά από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Σήμερα στην Ελλάδα δοκιμάζεται η πρόκληση της ανθρώπινης και αποτελεσματικής διαχείρισης προσφυγικών και μεταναστευτικών ροών. Αν ως διεθνής κοινότητα αποτύχουμε να υποστηρίξουμε αυτή την προσπάθεια, οι κοινωνικές αλλά και πολιτικές συνέπειες θα γινούν αισθητές παντού.
Το κείμενο στα αγγλικά
I would like to warmly thank the Secretary General for today’s important initiative and the support of the UN to Greece.
The large movement of refugees and migrants is a global challenge that no state can face alone.
Either we will manage to face it collectively, comprehensively and on the basis of our values, or we will fail.
What is worse, is that today we risk not only failing to face the challenge, but also betraying our values in the process.
Nowhere is this more evident, than Europe.
A Europe shaken by the biggest migratory pressures since World War 2 and the effects of poverty, suppression and war in its broader neighbourhood.
A Europe that is asking itself, if it is still possible to preserve social cohesion and security for its citizens, without violating international law and in particular the Geneva Convention.
The people of Greece -confronted by deep economic crisis- have faced this challenge every day for the last year and a half and their response is: YES. IT MUST BE.
We faced it when 1,2 million migrants entered our country.
We faced it when -through unilateral steps of others- our northern borders were closed.
We face it as we try to support the nearly 60,000 migrants stranded in Greece, and the new ones coming.
As our asylum service -which didn’t exist three years ago- deals with the fourth largest number of asylum applications in Europe.
As we, together with the Turkish and European Authorities, try to implement the very difficult, but necessary EU-Turkey Agreement.
An agreement that has led to the radical decrease of flows -and most importantly– deaths, in the Aegean.
An agreement that is replacing the irregular, dangerous route to Europe, with a legal one based on resettlement.
The challenges in Greece are many, including strengthening the protection of borders and enhancing asylum procedures.
But they can only work on the basis of shared responsibility and solidarity.
We need the promises made to Greece to be kept:
-many more European Asylum officials to support our asylum service and
-many more relocations of refugees from Greece to other European countries.
At the same time, we need to enhance cooperation with Asian and African countries of origin and transit, including to ensure returns of people not in need of international protection.
If we do not agree – in today’s Declaration – make a strong effort to replace dangerous migration routes with legal, humanitarian ones….
If we do not address the root causes of migration….
If we do not accelerate resettlement of refugees to countries around the world that can host them…
….we will fail.
And what is worse, we will give space to nationalistic, xenophobic forces to show their face.
For the first time since World War 2.
In Greece today, the challenge of HUMANE and effective refugee and migration management, is tested.
If we – the international community – fail in supporting this effort, not only the social, but also the political repercussions will be felt everywhere.
