Του Δημήτρη Ρομποτή*
Φαίνεται ότι λόγω του (x)φόρτου εργασίας του Ελληνος Υπουργού Εξωτερικών, κ. Δένδια, βρέθηκε πρόχειρος και αδειανός ο Αρχιεπίσκοπος Αμερικής Ελπιδοφόρος να τον ξαλαφρώση αφού ανέλαβε να συζητήση με τον Πρόεδρο Ερντογάν για “τις μειονότητες σε Ελλάδα και Τουρκία”!
Δεν αποκλείεται ο ίδιος ο κ. Δένδιας να το ζήτησε, μιας και δεν έχει υπάρξει, καθόσον γνωρίζω, αντίδραση εκ μέρους του για την …εισπήδηση (έτσι λέγεται στα παπαδίστικα) του κ. Ελπιδοφόρου στα δικά του χωράφια. Μήπως τότε να αναλάβη και τα υπόλοιπα “εθνικά” θέματα ούτως ώστε ο κ. Υπουργός να συνεχίση απερίσπαστος το κυρίως έργο του που ακόμη φαίνεται ότι το ψάχνει; Κενό εξουσίας άλλωστε δεν νοείται, όταν αφήνης κάτι έστω προς στιγμήν, έρχονται και στο παίρνουν άλλοι, όπως θα γίνη και με την υποτιθέμενη ΑΟΖ της Ελλάδος και με εκείνα τα δώδεκα μίλια που θα τα βλέπουμε με τα κυάλια ακόμη και στο Ιόνιο… Επειτα, οι Φαναριώτες ανέκαθεν ήταν καλύτεροι στη διπλωματία ευρισκόμενοι μονίμως στο στόμα του λύκου και ξέροντας τί σημαίνει να ισορροπής σε τεντωμένο, γύρω από τον λαιμό σου σκοινί χωρίς προστατευτικό δίχτυ! Δένδιες έρχονται και παρέρχονται, το Φανάρι μένει να περιμένη τον Διογένη που θα το πάρη να ψάξη ανθρώπους στο κοτέτσι …
Η αλήθεια είναι ότι ο πολύ ικανός, κατά τα άλλα, και επικαλούμαι μαρτυρίες ανθρώπων που τον γνωρίζουν προσωπικώς και in profundis, κ. Δένδιας είχε όντως υπερβολικό φόρτο εργασίας καθώς έπρεπε να κλείση τη συμφωνία για τις αμερικανικές βάσεις – αυτές που είχε διώξει ο …Αντρέας, αν θυμάστε – όπως επίσης και τη διαμόρφωση της αναβαθμισμένης στρατιωτικής συνεργασίας ΗΠΑ-Ελλάδος. Ισως για αυτό αποφάσισε ο Ελπιδοφόρος να του δώση ένα χεράκι, καθώς οι φίλοι στις δύσκολες στιγμές φαίνονται όπως είχε πει και ο Ερντογάν παλαιότερα κατά τη συνάντησή του με τον Πρωθυπουργό Σαμαρά. Είναι άλλωστε και χριστιανική επιταγή η αλληλοβοήθεια, δεν μπορείς να βλέπης κάποιον να σκοτώνεται στη δουλειά και απλώς να κοιτάζης σαν αναίσθητος (εγώ μπορώ, αλλά έχω προ πολλού δηλώσει …αιρετικός), οφείλεις να βοηθήσης έργοις, να βάλης πλάτες όπως ο Γιάννης ο Αγιάννης εις τους Αθλίους του Βίκτωρος Ουγκώ, όταν έβγαλε το κάρο από τη λάσπη και την πάτησε, γιατί τον κατάλαβε ο επιθεωρητής που δεν μασούσε…Βέβαια η χριστιανική επιταγή αφορά σε βοήθεια προς όλους όσους έχουν ανάγκη, άρα εν προκειμένω ο ιεράρχης λογικό ήταν να προσφέρη τις υπηρεσίες του και προς τις δύο πλευρές, έστω κι’αν μ’αυτό τον τρόπο η πλάστιγγα έγειρε προς τον Ερντογάν …
Ας μην είμεθα όμως τόσον καχύποπτοι, καθότι όπως προανέφερα ενδέχεται ο πολυμήχανος Δένδιας να ζήτησε από τον Ελπιδοφόρο να βολιδοσκοπήση τον Ερντογάν αναφορικά με ένα πιθανό πάρε-δώσε προκειμένου να ανοίξη η Σχολή της Χάλκης. Ο ίδιος ως ΥΠΕΞ δεν θα μπορούσε να συζητήση κάτι τέτοιο, καθώς πρόκειται για δύο διαφορετικά θέματα, δεν νοείται αμοιβαιότητα μεταξύ ελληνικής μουσουλμανικής μεινότητας και ελληνικής μειονότητας Τουρκίας αφού η δεύτερη έχει σχεδόν αποδεκατιστεί, υπάρχει θεωρητικά κυρίως. Μια κουβέντα όμως μεταξύ αρχιεπισκόπου και Τούρκου προέδρου θα μπορούσε να γίνη χωρίς να φέρη σε δύσκολη θέση την Αθήνα. Αν ήταν έτσι όμως, γιατί έσπευσε ο Ελπιδοφόρος να το ανακοινώση και άρα να επισημοποιήση ότι τέτοια κουβέντα εγένετο; Λόγω αφελείας, φόβου μήπως τσαντιστή ο Ερντογάν αν δεν το έκανε, ή επειδή τον πίεσε ο Ερντογάν να το κάνη; Πιθανώς δεν θα μάθουμε ποτέ την απάντηση σ’αυτά τα ερωτήματα, το μόνο σίγουρο είναι ότι για μια ακόμη φορά η ελληνική διπλωματία δέχεται πλήγμα και μάλιστα εκ τω έσω εφόσον λέμε ότι ο Αρχιεπίσκοπος Αμερικής είναι με εμάς κι’όχι με τους άλλους …
Εάν ο Ελπιδοφόρος πιέστηκε από τον Ερντογάν να μπη σε τέτοια συζήτηση και ενέδωσε είναι ένα πολύ σοβαρό θέμα! Εάν πάλι, πήρε μόνος του τέτοια πρωτοβουλία, είναι επίσης σοβαρό θέμα, διότι δεν έχει τις γνώσεις ούτε την εξουσιοδότηση να πραγματεύεται πολιτικές του ελληνικού κράτους που καμμία σχέση δεν έχουν με τις αρμοδιότητές του. Αν τέλος η ίδια η Ελλάς έβαλε τον αρχιεπίσκοπο να κάνη τέτοια κουβέντα, τότε επίσης είναι πολύ σοβαρό θέμα διότι με την ανακοίνωσή του τα έκανε θάλασσα και έφερε την Ελλάδα σε δύσκολη θέση καθώς φαίνεται ότι συζητάει τα περί μουσουλμανικής μειονότητας σε σχέση με το άνοιγμα της Χάλκης κλπ. Και οι τρεις πιθανότητες είναι η μία χειρότερη από την άλλη, ούτε ελληνικές εκλογές να ήταν!
Δεν έχουνε δουλειά οι αρχιεπίσκοποι να κάνουν τους πολιτικούς, ακόμη κι’αν τους το ζητήσουν, διότι το πιο πιθανό είναι να εντείνουν παρά να λύσουν προβλήματα, όπως έγινε και τώρα. Εναι καλύτερα να μην φοράς γραβάτα αν είναι να την μπλέξης με το σώβρακο (κάτι ήξερε ο Τσίπρας) κι’αυτό ας το καταλάβη ο αρχιεπίσκοπος όπως και ο κ. Δένδιας. Η εξωτερική πολιτική είναι πολύ σοβαρό πράγμα για να αντιμετωπίζεται με αφέλεια ή “πρόθυμη ηλιθιότητα”. Ενα “αθώο” έστω λάθος μπορεί να λειτουργήση ως ντόμινο και να πάρη σβάρνα τα πάντα. Κι’αυτό εφόσον δεχτούμε ότι δεν υπήρξε πονηρά πρόθεσις …
*Ο Δημήτρης Ρομποτής ήταν δημοσιογράφος, έγινε εκδότης και τώρα δηλώνει πολιτικός μηχανικός/οδοντίατρος με ειδίκευση στις …γέφυρες και έδρα τη Νέα Υόρκη.
