Τι λέει ο Νέος Ποινικός Κώδικας.-
Τα τελευταία χρόνια έχουν αυξηθεί οι μαζικές «εισβολές» τουρκικών αλιευτικών σκαφών στο Αιγαίο, εντός των ελληνικών χωρικών υδάτων
Αυστηρότερες γίνονται οι διατάξεις για ψάρεμα εντός των ελληνικων χωρικών υδάτων (ΕΧΥ). Ενώ στον προηγούμενο Ποινικό Κώδικα δεν αποτελούσε ποινικό αδίκημα η αλιεία από αλλοδαπό ο οποίος δεν είχε δικαίωμα να ψαρεύει εντός των ΕΧΥ, τώρα, στο σχέδιο νόμου, το οποίο έχει κατατεθεί προς διαβούλευση, προβλέπεται ποινή τουλάχιστον έξι μηνών.
Η πρόβλεψη αυτή έχει να κάνει με την αυξημένη, ιδιαίτερα τα δύο τελευταία χρόνια, δραστηριότητα των τουρκικών αλιευτικών σκαφών, τα οποία συστηματικά και μαζικά μπαίνουν στα ελληνικά χωρικά ύδατα για να ψαρεύουν.
Οι προβλέψεις
Παλαιότερα, ο Ποινικός Κώδικας (άρθρο 401) προέβλεπε ότι ο «αλλοδαπός που ψαρεύει χωρίς δικαίωμα στην αιγιαλίτιδα ζώνη του ελληνικού κράτους τιμωρείται με χρηματική ποινή ή με φυλάκιση μέχρι έξι μηνών». Στη συνέχεια, το 2019, όπως πρόσφατα κατέθεσε στη Βουλή το υπουργείο Ναυτιλίας, άλλαξε και «αποτελεί ποινικό αδίκημα». Τώρα, στο νέο σχέδιο νόμου αναφέρεται ότι «αλλοδαπός που ψαρεύει χωρίς δικαίωμα στην αιγιαλίτιδα ζώνη του ελληνικού κράτους τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον έξι μηνών».
Ως γνωστόν, σε γενικές γραμμές, πλημμέλημα χαρακτηρίζεται το έγκλημα εκείνο που τιμωρείται από το νόμο με φυλάκιση έως πέντε ετών. Ως κακούργημα χαρακτηρίζεται το έγκλημα που τιμωρείται από το νόμο με ποινή κάθειρξης τουλάχιστον πέντε ετών.
Προπομπός «γκρίζων ζωνών»
Πρόσφατα, με αφορμή μια ακόμη μαζική «εισβολή» τουρκικων αλιευτικών σκαφών στα ΕΧΥ, το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών ανακοίνωσε ότι θα υποβάλλει διάβημα διαμαρτυρίας προς την τουρκική πλευρά.
Να σημειωθεί, όπως εκτιμούν πολιτικοί και διπλωματικοί κύκλοι με εμπειρία στο θέμα, ότι οι μαζικές «εισβολές» τουρκικών αλιευτικών σκαφών εντός των ΕΧΥ ουσιαστικά αποτελούν τον προπομπό της Αγκυρας για την ανάδειξη των αξιώσεών της τόσο επί του Αιγαίου, όσο και στην Ανατολική Μεσόγειο. Αυτό, βέβαια, σε συνδυασμό με ταυτόχρονες κινήσεις σε στρατιωτικό, διπλωματικό και πολιτικό επίπεδα, περιφερειακά και διεθνώς.
Ενδεικτική είναι η περίπτωση των Ιμίων, όπου η τουρκική πλευρά, μεταξύ άλλων, αρχικά ήγειρε αξιώσεις για τους ψαρότοπους της περιοχής, για να επιχειρήσει στη συνέχεια να την μετατρέψει σε «γκρίζα ζώνη». Κάτι που επιχειρεί και σε αρκετές άλλες θαλάσσιες περιοχές, όχι μόνο στο ανατολικό Αιγαίο, αλλά ακόμα και στο κεντρικό και το νότιο. Ως γνωστόν, στόχος της Αγκυρας είναι να χαραχτεί γραμμή στο μέσον του Αιγαίου.
Δεν είναι, επίσης, τυχαίο ότι τα τελευταία χρόνια, συχνά τουρκικά αλιευτικά συνοδεύονται από σκάφη του τουρκικού Λιμενικού, ενώ επανειλημμένες είναι καταγγελίες Ελλήνων ψαράδων για «παρενοχλήσεις» των σκαφών τους, ακόμα και για επιθετικές κινήσεις των σκαφών του τουρκικού Λιμενικού.
Κι’ όλα αυτά, όχι εντός των τουρκικών χωρικών υδάτων, αλλά εντός των ελληνικών. Πρόκειται, εμφανώς, για πρακτική, με την οποία η Αγκυρα προσπαθεί να ενισχύσει το αφήγημα των «γκρίζων ζωνών» στο Αιγαίο.
«Πόλεμος» αλιείας
Βέβαια, το φαινόμενο δεν είναι καινούργιο. Ανέκαθεν μαινόταν «πόλεμος» στο Αιγαίο ανάμεσα στους Έλληνες και τους Τούρκους αλιείς. Η διαφορά είναι ότι τώρα συστηματικά τουρκικά αλιευτικά, συχνά συνοδευόμενα από το τουρκικό Λιμενικό, εισβάλλουν στα ΕΧΥ.
Ενδιαφέρον είναι ότι η τουρκική πλευρά βρίσκεται σε «πόλεμο» και με σκάφη άλλων χωρών, τα οποία ψαρεύουν στις θαλάσσιες περιοχές του Αιγαίου, νότια της Κρήτης και στην Ανατολική Μεσόγειο.
Ιδιαίτερα σκληρές «κόντρες» έχουν γίνει με ιταλικά αλιευτικά σκάφη. Μάλιστα, έχουν καταγραφεί περιστατικά αρκετά επικίνδυνων αντιπαραθέσεων ιταλικών και τουρκικών ψαράδικων στην Ανατολική Μεσόγειο. Σε ορισμένες από αυτές τις περιπτώσεις, τα τουρκικά αλιευτικά έσπευσε να «συνδράμει» το τουρκικό Λιμενικό.
«Πόλεμος» ψαράδων, βέβαια, παρατηρείται σε πολλές ζώνες της Μεσογείου. Μνημειώδεις είναι οι «κόντρες» των Ιταλών και των Γάλλων ψαράδων στην Κεντρική Μεσόγειο. Κάτι που επί σειρά ετών απομάκρυνε την υπογραφή συμφωνίας οριοθέτησης ΑΟΖ Ελλάδας – Ιταλίας. Είναι γνωστό, άλλωστε, ότι τα λόμπυ των αλιέων σε Γαλλία και Ιταλία θεωρούνται πολύ ισχυρά.
Δικαιώματα στους Ιταλούς ψαράδες
Δεν περνάει, επίσης, απαρατήρητο το γεγονός ότι μια από τις μαζικές εξόδους τουρκικών αλιευτικών στο Αιγαίο σημειώθηκε το καλοκαίρι του 2020, λίγο μετά τη συμφωνία οριοθέτησης της ΑΟΖ Ελλάδας – Ιταλίας, τον Ιούνιο του 2020.
Με τη συμφωνία αυτή, η Ελλάδα παραχωρούσε το δικαίωμα στα ιταλικά αλιευτικά να ψαρεύουν εντός των ΕΧΥ, μεταξύ των 6 και 12 ναυτικών μιλίων. Να σημειωθεί πως η Ιταλία, εδώ και δεκαετίες επικαλείται τα «παραδοσιακά δικαιώματα αλιείας» που διατείνεται ότι έχει «ιστορικά», με αποτέλεσμα ο αλιευτικός στόλος της να «οργώνει» κυριολεκτικά το Ιόνιο, θαλάσσιες περιοχές βόρεια και νότια της Κρήτης και τα Δωδεκάνησα.
Ενδιαφέρον είναι, μάλιστα, ότι τότε ο υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας, Μεβλούτ Τσαβούσογλου, εμμέσως πλην σαφώς, είχε επικροτήσει την ελληνο-ιταλική συμφωνία ως … συμφωνία πρότυπο (!).
Συλλήψεις
Πάντως, στην περίπτωση της υιοθέτησης της πρόβλεψης στο σχέδιο νόμου περί συλλήψεων και φυλάκισης Τούρκων ψαράδων, το υπάρχον έως σήμερα σκηνικό αλλάζει άρδην.
Εκτός του επιπλέον «φόρτου εργασίας» που θα επωμισθεί το ελληνικό Λιμενικό, τόσο με καθήκοντα περιπολίας αλλά και προανακρίσεων, στην περίπτωση συλλήψεων Τούρκων ψαράδων εκτιμάται ότι το κλίμα στο Αιγαίο θα φορτιστεί περαιτέρω.
Έως τώρα παραμένει άγνωστη η θέση των υπουργείων Εξωτερικών και Ναυτιλίας επί του συγκεκριμένου σημείου του σχεδίου νόμου του υπουργείο Δικαιοσύνης, όπως και ποια θα είναι η τελική διαμόρφωσή του στην περίπτωση που υπάρξει παρέμβαση του μεγάρου Μαξίμου.
Πηγή: lawandorder.gr
