Γράφει ο Χαράλαμπος β Κατσιβαρδάς, Δικηγόρος Παρ’ Αρείω Πάγω,
Η υφιστάμενη έκρηξη της πανδημίας με ό,τι τούτο συνεπάγεται αυτοδικαίως δια την δημόσια υγεία, συνιστά μία αυτόχρημα και παραχρήμα ιδιαίτατα δυσμενή συνθήκη, εις την οποία άπαντες οφείλουμε, εκόντος άκοντες, να μετέλεθουμε, παν πρόσφορο και έντιμο τρόπο, ίνα να την αντιμετωπίσουμε τελεσφόρως, ευθυγραμμιζόμενοι με τους καθ’ ύλην επιστημονικώς αρμόδιους Ιατρούς.
Εν τοιαύτη περιπτώσει, υπάρχει μία διάκριση, αφενός ως προς τους επιστήμονες οι οποίοι ενδιαφέρονται εν τοις πράγμασι για την δημόσια υγεία (ανεξαρτήτως εάν φιγουράρουν εις τις δοτές τηλεοπτικές εκπομπές) και εξ ετέρου, δια τους κομματικά εγκάθετους οι οποίοι εκβιάζουν στυγνά τους πολίτες, τελούντες σε έμμισθη διατεταγμένη υπηρεσία, μετερχόμενοι επί τη πράξει, μαφιόζικες πρακτικές, εγκληματικής επίνευσης, επιβουλευόμενοι της ασυλία του ακαταδιώκτου, ίνα πειθαναγκάσουν την κοινή γνώμη και όχι να την καταπείσουν, ως εκ τούτου μία τέτοια πρόδηλα αντιδημοκρατική πρακτική, γεννά εύλογη ανησυχία καθώς και δυσχερώς αναστρέψιμη δυσπιστία προς την αφυπνισμένη μερίδα της κοινωνίας, για το αληθές και το έγκυρο εν τέλει των λεγομένων τους.
Ως εκ τούτου, δια την έλλειψη εμπιστοσύνης προς την κυβέρνηση και την διάρρηξη των σχέσεων μαζί της, αποκλειστικά υπαίτια καθίσταται ανυπερθέτως η ίδια, η οποία αντιμετωπίζει την κοινωνία ως πνευματικά ευνουχισμένη και συσσωματωμένη μάζα, ως ωσεί πειραματόζωο, αδιαφορούσα πλήρως, δια τις θεμελιώδεις ελευθερίες και τα δικαιώματα της, προβάλλοντας ποικιλώνυμα αλυσιτελή και κίβδηλα παραπειστικά προσχήματα όπως : την συντεταγμένη επιστράτευση της διασπορά ψευδών ειδήσεων και την παραπληροφόρηση, υπό τα αργυρώνητα μέσα μαζικής ενημέρωσης-φερέφωνα, τα οποία παραχαράσσουν την αλήθεια και εξοστρακίζουν την διαφορετική επιστημονική άποψη αμελλητί, ως αντιβαίνουσα εις την επιβαλλόμενη αυθεντική καθεστωτική άποψη του παντοδύναμου οινεί «Σιδηρούν Παραπατέσματος»
Ο περί ού ο λόγος δια την επιβολή δύο μέτρων και δύο σταθμών, ενώ ο ιός μεταδίδεται εις τις Εκκλησίες, δια την πρόσφατη μεγαλειώδη πορεία του Πολυτεχνείου, τα αυτά λαλίστατα, Μ.Μ.Ε τα οποία ασκούν νυχθημερόν, ιδεολογική τρομοκρατία, εκθείασαν την πορεία δίχως την παραμικρά μνεία για τον κίνδυνο μεταδόσεως του επίμαχου ιού ένεκεν του εξόφθαλμου συνωστισμού, ομοίως, το αυτό συμβαίνει, όπως πλειστάκις έχω επισημάνει δια του βήματος τούτου, δια την απρόσκοπτη και άνευ περιοριστικών μέτρων διεξαγωγή των μαζικών θρησκευτικών εκδηλώσεων των αλλόθρησκων εν Ελλάδι (η περιφορά της κούκλας Αμάλ την 15η Αυγούστου, ο λαμπρός εορτασμός της Ασούρα την 19η Αυγούστου, η αδιατάρακτος, θρησκευτικού περιεχομένου. πορεία στο Σύνταγμα μέσα Οκτωβρίου, υπό των Πακιστανών), έτι περαιτέρω, η ανοχή της ανέλεγκτης κίνησης των μεταναστών εις το κέντρο της Αθήνας, όπως και η κανονική λειτουργία των παράνομων τζαμιών, άνευ ετέρου τινός, άραγε θα ελέγχονται οι προσευχόμενοι, εάν καθίστανται εμβολιασμένοι ή άρτι νοσήσαντες εκ των οργάνων της Πολιτείας;
Ωσαύτως, η παντελή αδιαφορία και η κρατική αβελτηρία όλων των κομμάτων του παρασιτικού αυτού Ελλαδικού Κράτους επί έτη και έτη, το οποίο στρουθοκαμήλιζε δια τις αντικειμενικά άθλιες συνθήκες νοσηλείας εις τα δημόσια νοσοκομεία υπό επόψεως δομών υποστήριξης των ασθενών καθώς και υγιεινής, εξαίφνης τι μετεβλήθη άραγε και άπαντες αυτοκλήτως και πατερναλιστικά κατέστησαν, διαπρύσιοι κήνσορες περί της προστασίας της δημοσίας δήθεν και της ατομικής μας υγείας; Μήπως διακατέχονται από συναισθήματα αγάπης ή ανιδιοτελούς ενδιαφέροντος δια την ζωή μας;
Η διττή αυτή υποκρισία της κυβερνήσεως, δημιουργεί έντονη δυσπιστία και αποσαρθρώνει επί μάλλον και μάλλον τον κοινωνικό ιστό, δημιουργώντας αβυσαλλέο χαίνον διάκενο, μεταξύ της εκάστοτε κυβερνήσεως η οποία σφετερίζεται την λαϊκή κυριαρχία, ψευδόμενη ανερυθρίαστα και επονείδιστα κατά του λαού, δρώσα κατ’ επιταγήν των άνωθεν κατευθυντήριων γραμμών, ήτοι των υπερ-εθνικών διευθυντηρίων, καίτοι αυτές οι έξωθεν αποφάσεις, προσκρούουν σφοδρώς προς το αγαθό κοινό συμφέρον του λαού και της Πατρίδας μας.
Εν κατακλείδι, φρονώ ότι ο πρωτουργός της ανυπακοής και της εν γένει άρνησης της κοινωνίας είναι η κυβέρνηση, διότι (η κοινωνία), έχει ανανήψει και αμφισβητεί έντονα την ψευδολογία της Πολιτείας η οποία την αντιμετωπίζει ως άβουλο άθυρμα, αγέλη και διανοητικά λοβοτομημένη μάζα, όμως εις τον αντίποδα, η πλειονοψηφία, αντιδρά γόνιμα, θεσμικά και διεκδικεί, διαφάνεια αλήθεια και τοιουτοτρόπως θα επιδείξει αλληλεγγύη προς τις αποφάσεις της κυβερνήσεως όταν η τελευταία καταστεί ειλικρινής μαζί της και όχι όταν η Πολιτεία και η εκάστοτε κυβέρνηση δημιουργεί μία θεσμική ελίτ, η οποία αποφασίζει και διατάζει, την ανυπόληπτη μάζα και εάν δεν υπακούει την τιμωρεί απηνώς.
Συνελόντι ειπείν, η δυσώδης οσμή σήψης ολοκληρωτισμού, άρχεται εκ της Πολιτείας και εξικνείται μέχρι ορισμένα στρώματα της κοινωνίας τα οποία μιμούνται τις ως άνω αυταρχικές πρακτικές της Πολιτείας, με αποτέλεσμα, η πραγματικά δημοκρατική κοινωνία να ασφυκτικά να δυσπιστεί και να απορεί εποικοδομητικά δια το τι μέλλει γενέσθαι!
