Με τον Σάββα Ιακωβίδη
Λογικά, δεν πρέπει να αναλώνουμε φαιά ουσία για τραγικές αστειότητες. Όμως, όταν αυτές διατυπώνονται από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, είμαστε υποχρεωμένοι να τους δίνουμε σημασία επειδή αυτός χειρίζεται το Κυπριακό. Και επειδή εξελέγη από τον λαό, αυτός διαχειρίζεται και τις τύχες του τόπου. Λογικά, πάλι, οι πολίτες αναμένουν από τον Πρόεδρο και απαιτούν να ξέρει γιατί και πότε μιλά, να μετρά τα λόγια του και, προπάντων, να εννοεί και να υλοποιεί όσα διακηρύσσει.
Αυτά και άλλα χαρακτηρίζουν ένα σοβαρό ηγέτη που, δικαιωματικά, αξιώνει σεβασμό στο εσωτερικό και αποδοχή στο εξωτερικό. Όμως, η γραμμή μεταξύ σοβαρότητας και εξευτελισμού είναι πάρα πολύ λεπτή και είναι εύκολο για έναν πολιτικό να την περάσει και να γίνει καταγέλαστος. Σημειώνουμε τα πιο πάνω με έκδηλη απογοήτευση μετά τη γνωστή συνέντευξη του προέδρου Αναστασιάδη στην «Καθημερινή» (23.2.2014). Απαντώντας σε ερώτηση αν τον απασχολούν οι παρενοχλήσεις από τουρκικά σκάφη στην κυπριακή ΑΟΖ, απάντησε:
«Βεβαίως! Θα πρέπει να πω ότι οι διαβεβαιώσεις που έχουμε, είναι ότι τα μικρά επεισόδια, που παρατηρήθηκαν, δεν θα επαναληφθούν ενόσω τουλάχιστον διαρκούν οι συνομιλίες. Το έχουμε καταστήσει σαφέστατο ότι σε περίπτωση που (οι Τούρκοι) συνεχίσουν τις παραβιάσεις, η έξοδος από τις συνομιλίες είναι η απάντηση». Οι συνομιλίες ξεκίνησαν, οι δύο διαπραγματευτές μετέβησαν στην Αθήνα και στην Άγκυρα αντίστοιχα, αλλά…
Ενώ ο πρόεδρος Αναστασιάδης ευχόταν όπως δημιουργηθεί «καλό κλίμα και περιβάλλον εμπιστοσύνης», ώστε «ενέργειες και πράξεις να μη μολύνουν τη διαδικασία», ιδού που οι Τούρκοι δεν καταλαβαίνουν από τέτοια ψιλά γράμματα. Από την επομένη της έναρξης των συνομιλιών, το τουρκικό ερευνητικό σκάφος «Μπάρμπαρος» σεργιάνισε στην κυπριακή ΑΟΖ. Ακόμα συνεχίζει να την κάνει… ελβετικό τυρί. Όπως ο «Φιλελεύθερος» έγραψε προχθές -και δεν διαψεύστηκε- ο «Μπάρμπαρος» βρίσκεται δυτικά της Κύπρου, απέναντι από τον Ακάμα και επιμένει στις έρευνές του.
Ανενόχλητος! Τι σημαίνει αυτό; Εξευτελισμός! Γελοιοποίηση! Καταρράκωση της όποιας αξιοπιστίας του προέδρου Αναστασιάδη και, δι’ αυτού, ρεζίλεμα της υπόστασης της Κυπριακής Δημοκρατίας. Οι Τούρκοι δεν μας λαμβάνουν καθόλου υπόψη. Μας αγνοούν και μας υποτιμούν με βαναυσότητα. Γι’ αυτούς δεν υπάρχει ούτε πρόεδρος Αναστασιάδης ούτε Κυπριακή Δημοκρατία. Άλλωστε, αυτήν την ξέγραψαν από το 1963. Ναι, αλλά, ο Ν. Αναστασιάδης, όταν ανέλαβε Πρόεδρος της διεθνώς αναγνωρισμένης Κυπριακής Δημοκρατίας, ορκίστηκε να την υπερασπίζει, όχι να την εξευτελίζει.
Ούτε να επιτρέπει σε κανέναν να τη γελοιοποιεί. Πέρασαν δέκα ημέρες. Θα ανέμενε κανείς ότι ο Πρόεδρος, υλοποιώντας την εξαγγελία του, θα ανακοίνωνε ευθύς την αποχώρηση της ελληνικής πλευράς από τις συνομιλίες. Άκρα του τάφου σιωπή. Ο Τούρκος «Μπάρμπαρος» συνεχίζει τον εξευτελισμό του Αναστασιάδη. Σιώπησε και ο λαλίστατος υπουργός Άμυνας!
Θα πει κανείς: «Μα, γιατί δίνετε σημασία σε έναν Πρόεδρο, που κατάντησε τραγικά ανακόλουθος και αναξιόπιστος, αφού ακύρωσε όλες τις προεκλογικές δεσμεύσεις του;». Δίνουμε σημασία στον Πρόεδρο επειδή με τις ανεκδιήγητες επιπολαιότητές του εκθέτει ανεπανόρθωτα και επιτρέπει ασύγγνωστα τον εξευτελισμό της Κύπρου από τον Αττίλα.
Τις προάλλες οπτασιάστηκε ένα «νέο οικονομικό θαύμα». Προηγουμένως απείλησε να αποχωρήσει από τις συνομιλίες. Τους τελευταίους μήνες το έπαιξε ανένδοτος πατριώτης και πρώτος φουστανελάς. Ο Ν. Αναστασιάδης δεν φαίνεται να κατανοεί την πρώτη αρετή ενός πολιτικού: Την αξιοπιστία και τον εξ αυτής σεβασμό, ακόμα και του εχθρού. Όσο για τις δεσμεύσεις του, κέρδισε ήδη επάξια το Νόμπελ αναξιοπιστίας…
