Η Τουρκία κι εμείς.-
Γράφει ο Τάσος Καραμήτσος,
Είναι απολύτως κατανοητό θεωρώ ότι ένα τόσο τραγικό γεγονός, που άφησε πίσω του περί τους 20.000 νεκρούς, όπως αυτό που συνέβη με τους σεισμούς στην Τουρκία δεν είναι δυνατόν να αγνοηθεί στη γενική γεωστρατηγική εικόνα και εξέλιξη της ευρύτερης περιοχής και φυσικά της Ελλάδας
Η Τουρκία ήταν που ήταν τα τελευταία τρία, τουλάχιστον, χρόνια σε μια δυσμενέστατη οικονομική κατάσταση, με πληθωρισμό πάνω από 80%, ήρθε τώρα και αυτό το τρομακτικό γεγονός να ρίξει τη χώρα σε μια ειλικρινά ανυπολόγιστη ανθρωπιστική και οικονομική -συνεπώς και πολιτική- περιπέτεια.
Σχεδόν το 15% των Τούρκων πιθανώς να παραμείνουν άστεγοι και άνεργοι για μήνες ή χρόνια, άγνωστο επίσης πόσο όλο αυτό το κακό θα επηρεάσει τη συνολική παραγωγή της χώρας, τον τουρισμό και τις εξαγωγές της και εντέλει, για να μη μακρηγορούμε, το πολιτικό σύστημα.
Εστω την όποια σταθερότητα μπορούσε να εξασφαλίσει το καθεστώς του Ερντογάν. Θα γίνουν εκλογές άραγε στις 14 Μαΐου; Δύσκολο μοιάζει, αλλά και όταν θα γίνουν, τι θα συμβεί;
Σε μια πρόωρη ανάγνωση, μια πρώτη εντύπωση που αποκομίζουμε εμείς οι «απέναντι» και θεωρητικά είναι σωστή, είναι ότι για μερικούς μήνες τουλάχιστον…ξεμπερδέψαμε με την επιθετικότητα και την προκλητικότητα του Ερντογάν ή έστω όποιου άλλου θα μπορούσε να τον διαδεχθεί (διπλές κάλπες κι εκεί), δηλαδή μέσα στο καλοκαίρι.
Δεν φαντάζομαι οι Τούρκοι να είναι σε κλίμα τσαμπουκάδων στο Αιγαίο ή οπουδήποτε αλλού για αρκετό καιρό ακόμα. Ισως ακόμα και για μερικά χρόνια, αφού οι σεισμοί λειτούργησαν ακριβώς σαν να δέχθηκε η Τουρκία μια πολύ ισχυρή επίθεση από ξένη χώρα και μάλιστα με κίνδυνο να επαναληφθεί ανά πάσα ώρα και στιγμή. Εχουμε ζήσει πολύ μικρότερους σεισμούς και κάναμε να συνέλθουμε χρόνια.
Από την άλλη πλευρά, ποτέ δεν μπορεί κανείς να είναι βέβαιος για μια αποσταθεροποιημένη κατάσταση ειδικά όταν πρόκειται για Τούρκους και ακόμα περισσότερο για έναν δικτάτορα που μπορεί τελικά οι φονικοί σεισμοί να είναι η αιτία της αποκαθήλωσής του.
Η διπλωματία των σεισμών είναι αναγκαία, όπως και η ειλικρινής ανθρωπιστική βοήθεια, γιατί με αυτή ξεχωρίζεις τον πολιτισμό και τα εθνικά σου χαρακτηριστικά από τη βαρβαρότητα, αλλά δεν αρκούν.
Τα επόμενα χρόνια μια ικανή και σταθερή ελληνική κυβέρνηση μπορεί να «εκμεταλλευτεί» την κατάσταση που διαμορφώνεται στη γείτονα χώρα και με βάση συντεταγμένες αρχές και όρους που ορίζονται στο διεθνές δίκαιο να διαμορφώσει την επόμενη μέρα στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, οι οποίες… όπως είναι γνωστό, πρώτον, δεν πρόκειται να εξαφανιστούν ποτέ γιατί δυστυχώς είμαστε δίπλα-δίπλα και, δεύτερον, πιθανότατα αν συμπεριλάβει κανείς και την Κύπρο, «καθόμαστε πάνω» σε πολύ ενδιαφέροντα οικονομικά συμφέροντα που προκύπτουν από τα κοιτάσματα πετρελαίου ή φυσικού αερίου.
Ισως λοιπόν, υπό κατάλληλες συνθήκες, μπορεί μπροστά μας να ξεκινάει μια πολύ ενδιαφέρουσα περίοδος για να ανοίξει ένας πιο ειλικρινής και ισορροπημένος διάλογος με τους Τούρκους, φυσικά μετά τις εκλογές, όποτε κι αν αυτές γίνουν. Ισως βέβαια και όλες αυτές οι σκέψεις αποδειχθούν φρούδες και οι Τούρκοι απλώς γίνουν χειρότεροι μέσα στα προβλήματά τους.
