Η αλήθεια για τους Ήρωες που έφαγαν πισώπλατα-Πάντα η ίδια (εθνική) τραγωδία
Δύσμοιρη Πατρίδα…
Ἄχθος Ἀρουρης…
Ὁ Μπάμπης Ἄννινος, στὰ «Ἱστορικὰ Σημειώματα», Ἀθῆναι, 1925, γράφει σχετικὰ μὲ τὴν σύλληψη τοῦ Ὀδυσσέως Ἀνδρίτσου:
«Καθ’ ἧν ἐποχὴν διεφυλάττετο δέσμιος ὁ Ὀδυσσεὺς εἰς τὴν μονὴν Δόμπου, οἱ ἐν Πελοποννήσῳ εὑρισκόμενοι ὀπλαρχηγοὶ Ῥουμελιῶται καὶ Σουλιῶται ἀπεφάσισαν νὰ τρέξουν εἰς βοήθείαν αὐτοῦ.
Συνέτρεξαν δὲ ὁ Καραϊσκάκης, Κάστας Μπότσαρης, Τζαβελαῖοι, Ζερβαῖοι, Δαγκλαῖοι.Οἱ ὀπλαρχηγοὶ φθάσαντες εἰς Βοιωτίαν, μετ΄ἐπιμονῆς καὶ ἀπειλῶν ἐζητήσαντο ἀπὸ τὸν Γκούραν τὴν ἀπελευθέρωσιν τοῦ Ὀδυσσέως.Ὁ Καραϊσκάκης δὲ ἔδειξεν ὑπὲρ πάντας μέγιστον ἐνδιαφέρον καὶ μετῆλθεν πᾶν μέσον πρὸς σωτηρίαν τοῦ παλαιοῦ συμπολεμιστοῦ του.»
Τότε ὁ Γκούρας ἔστειλε μίαν ἐπιστολὴ ἀπὸ τὴν Ἀθῆνα, στὴν κυβέρνηση τοῦ Ναυπλίου, στὶς 25 Μαΐου, στὴν ὁποίαν ἔγραφε:
«Ὁ Καραϊσκάκης ἐρχόμενος ἐδῶ ἤρχισε νὰ φωνάζῃ, νὰ ἀπειλῇ, νὰ κάμῃ ἐπανάστασιν καὶ ἄλλα ἀπερίγραπτα…
Καὶ τὸν μὲν Καραϊσκάκην ἐθωθοῦν καὶ ἄλλοι λόγοι, ἐκτὸς τοῦ φιλικοῦ ἐνδιαφέροντος. Εἶχε ὑποπέση κι αὐτὸς εἰς τὸ ἁμάρτημα τῶν ἱερέων (…)
Ἀμφότεροι ὁ τὲ Καραϊσκάκης καὶ Ὀδυσσεὺς εἶχον ἀφορισθῆ μὲ ἐκκλησιαστικὰ ἐπιτίμια, ὡς προδόται τῆς Πατρίδος (!!!), ὑπὸ τοῦ ὑπουργοῦ θρησκείας, ἐπισκόπου Ἰωσήφ…»
Κατακαημένη Πατρίδα…
Κόης Ὀδυσσεὺς
